PS_NyG_2000v047n002p0359_0406

ANTROPOLOGÍA. CRISTOLOGIA. POBREZA 395 to es ya un verdadero contemptus mundi y los comienzos del sta- tum perfectionis 159. Contemptus mundi, que tiene el sentido de renuncia a todo y seguir a Jesucristo l6°. El esbozo teológico del sermón para el cuarto domingo de cuaresma, presenta la pobreza en la misma línea de la humildad y la austeridad, como inchoatio iustitiae et sanctitatis en el volun­ tario desprecio de la codicia terrena 161. La interpretación alegóri­ ca de Le 9, 57-58 alude a la renuncia de toda codicia terrena y de toda vanagloria y ambición, es la condición para seguir a Cristo pobre y humilde, expresada también en la vocación de Mateo al seguimiento del Señor l62. Las Quaestiones disputatae de perfectione evangélica desarro­ llan una teología de la vida religiosa centrada en el ejemplar supre­ mo de la perfección evangélica, Cristo humilde, pobre, casto y obe­ diente hasta la muerte en la cruz. Son las virtudes fundantes del discipulado evangélico. Son las vividas por Cristo en su vida terre­ na y son entendidas como recta ratio perducens in finem l63, o, est pauper, sicut dicitur Lucae secundo [7]», Comment, in Evangelium Joannis 4, 53, n. 82 (83) (VI, 301). 159 «Ex hoc insinuatur nobis, quod iste erat vere salvator mundi, qui in sui ortus primordio exemplum virtutis praebuit et viam salutis ostendit. Habendo enim lecturum vilem, humilem et pauperem, iam incipiebat dicere, quod mundus iste con- temnendus est, secundum tria in eo contenta. Iam incipiebat statum perfectionis exemplo mostrare, qui consistit in humilitate, austeritate et paupertate», Comment in Evangelium Lucae 2, 6, n. 16 (VII, 48). 160 «Et nota, quod sub ista distributione includuntur omnia, quae impe- diunmt ad hoc, quod homo Christum perfecte sequatur, quae sunt septem, scilicet criminale flagitiumm corporale solatium, temporale negotium, populäre consor­ tium, personale litigium, paternale hospitium et puerile desiderium... Et qui sic expeditus surgit potest per viam perfectionis sequi-, Comment in Evangeli um Lucae 5, 28, n. 69 (VI, 130). 161 «Primus ille est verus inchoator iustitiae et sanctitatis, qui Chistum sequitur in voluntaria despectione terrenae cupiditatis», Sermo 18..., Sermones Dominicales, Ed. Bougerol, 260 (IX, 232). 162 «Sequere me, per despectionem mundanae cupiditatis; et surgens, a pulvere cupiditatis, secutus est eum, per amplexum sanctissimae paupertatis in affectu sive in ef fectu», Sermo 18..., Sermones Dominicales, Ed . Bougerol, 260 (IX, 232). 163 «Proprie namque dicitur virtus recta ratio perducens in finem: et hoc modo virtus est principium operis meritorii et dicitur solummodo de habitu gratia

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz