PS_NyG_1999v046n001p0355_0405

UTRUM OMNIS ACTIO INFIDELIS SIT PECCATUM.. 375 Los actos buenos quedan ordenados naturalmente a la recta razón. Con ella concuerdan cuando no se hallan viciados por el mal o impedidos por el que los realiza. La recta razón es el orden natural y consentido por la razón divina. Participa la razón humana entonces de algún modo de este orden. Se armonizará consiguientemente con la razón divina lo que se armoniza con la recta razón humana, pese a no existir ordenación a un fin superior en el que obra 55. En tercer lugar, concluye Aragón que no existe obra algu­ na, mediante la cual tienda el hombre y se disponga a la consecu­ ción mediata o inmediata de la gracia justificante, que no pueda realizarse con fuerzas humanas, sin auxilio especial de Dios. Esta conclusión la considera, además, desde su punto de vista, tan cier­ ta que, si se dijere lo contrario, se incurriría en error. En la segun­ da carta escribe san Pedro ( 1 , 3 ) cómo ha sido otorgado a los hom­ bres todo lo tocante a la vida y a la piedad. En el evangelio de san Juan (6, 44) se recogen las palabras de Cristo de que nadie puede llegar a Él si no lo ha traído antes el Padre, así como que eso es imposible si no lo ha dado su Padre (Jn 6, 66). Venir a Cristo signi­ fica todo camino y progreso realizado en orden a la consecución de la vida 56. Cabe argumentar también aquí desde la razón. Si sine auxilio speciali potest homo aliquid bene moraliter operari. Consequentia cum maiori est nota, et minor probatur: quia, si talis actus non esset bonus, máxi­ me quia non refertur in Deum, sed hoc non obstat, quia actus honesti ex se et ex natura sua, nisi ab operante in alium finem referantur, censentur in neum referri». 268a-268b. 55 «Et ratio est, quia cum actus boni, nisi vitientur ex malo sine ab operante apposito, habeant naturalem ordinem ad rectam rationem, cum qua concordant, et recta ratio habeat naturalem ordinem, et consensum cum diuina ratione, cuius haec nostra ratio est quaedam participado, manifeste sequitur de primo ad vltimum, quod ea, quae consonant cum recta ratione humana, licet ab agente non ordinentur in altiorem finem, consonabunt tamen cum ratione diuina». 268b. 56 «Tertia conclusio. Nulla opera, per quae homo tendit, et disponitur ad gra- tiam iustificantem, siue mediate, sine immediate consequendum, potest effícere homo suis viribus sine auxilio speciali Dei. Haec conclusio meo iudicio est adeo certa, vt contrarium sine errore dici non possit. Et probatur primo ex secunda Petri c. 1. vbi dicitur, omnia nobis donata esse diuina virtute, quae ad vitam et pietatem pertinent: et loa. c. 6. dicit Christus, Nemo potest venire ad me nisi pater meus traxerit eum: et alio in loco, nisi ei datum fuerit a patre meo: venire autem in illis locis significat omnem viam atque progresum, quem ad vitam consequendum facimus». 268b.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz