PS_NyG_1983v030n003p0419_04340410

LA OMNIPOTENCIA DIVINA SEGUN ROGER BACON 427 podría sostenerse lo mismo, por analogía, para los seres materiales. Pero el argumento más importante, desde nuestro punto de vista es el segun­ do: la producción de la forma sustancial es instantánea, como ha de­ mostrado suficientemente Aristóteles; ahora bien, ninguna potencia finita obra en el instante, y por tanto, la potencia que produce la forma no puede ser finita; si es infinita, debe ser la primera causa; por con­ siguiente, la primera causa obra inmediatamente, ya que de lo con­ trario obraría por mediación de otra potencia finita, que no puede producir efectos instantáneos, por lo cual su función en el proceso es inútil o inexistente. Habito quod vere forme rerum non sunt in primo, set solum ydea vel si- militudo, queritur utrum producantur in materia immediate a causa pri­ ma. Videtur quod sic; quoniam potentia ejus infinita est. Cum ergo pro- ducere res immediate in materia sit actus aliquis sive finitus sive infini- tus, poterit ab hujusmodi potentia educit, quia potentie infinite nichil re- sistit. Item: nulla virtus finita agit in instanti, quia sic infinita imminui- ri: quod non est ponere, ut dicitur sexto Physicorum; set forma substan- tialis educcitur in esse in instanti; ergo patet quod eductio forme subs- tantialis rei naturalis non est a virtute finita, set ab infinita; set nulla vir­ tus est infinita nisi virtus primi; ergo educitur a virtute primi immediate. Item: libro De Causis, ‘prima causa est in omnibus rebus secundum dis- positionem unam’; set aliquorum formas producit immediate, ut corpo- rum superiorum et intelligentiarum; ergo et omnium rerum, et ita produ­ cit formas omnium rerum naturalium immediate (Quaest. supra Und. Pri- mae Phil. Arisi. [Met. X I I]; ed. Steele, Fs. V II, p. 128). La respuesta baconiana es acorde con la filosofía aristotélica, como es de rigor en un comentario. Pueden caber ciertas dudas sobre la real adhesión que prestaría Bacon a esta tesis, por su apego a la noción de idea ejemplar como prototipo real; incluso, como se verá en el siguiente texto, su exposición de las razones no es muy precisa: no se producen directamente sino de una natura preexistente (lo que proba­ blemente quiere decir es que las formas están potencialmente en la materia y el agente las actualiza). La segunda razón, que apuntábamos como más importante, no está contestada. Evidentemente no se pudo conciliar con claridad los dos términos del problema: infinitud e ins­ tantaneidad. Set contra: potentie infiinite non prejacet materia, hoc enim derogaret ei; set forme rerum naturalium educuntur ex materia prejacenti; quare non

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz