PS_NyG_1974v021n001p0003_0130

DIONISIO CASTILLO CABALLERO 1 0 5 d ia in d ev en ien d o sive in v ia , n on in term in o, qu ia illae n on p erv en iun t, sed per illas p e rv en it h om o ad Deum , illis p ost se re lic tis ” a. “ Q u on iam au tem dúo gradu s p ra ed icti, d u cen d o n os in D eum per vestig ia sua, p er quae in cu n c tis crea tu ris relu cet, m an u du x e ru n t n os usque ad h o c, u t ad n os rein tra rem u s, in m en tem s cilice t n ostram , in qua d iv ina r e lu ce t ¡m a ­ g o ...” En segundo lugar, es el hombre, en virtud de su especial rela­ ción de p roxim idad con D ios, el que puede o frecerse, desde la con­ sideración p rofunda de sí m ismo, los motivos de in fe renc ia de Aquél más claros y expeditos. La im po rtancia que adqu ie re en esta concepción la in terio ri­ dad esp iritual humana es netam en te decisiva: m ed ian te una pro- fundización en el sign ificado del hombre como im agen de D ios po­ demos encon trarnos con El. Es la cond ición que S. Buenaventura pone para ei verdade ro conocim ien to de la divinidad: “ Si vis c o g n o sce re m e, prius in cip ia s a te ipsa, quae fa c ta es ad im a g in em e t sim ilitu d in em T r in ita tis ” a. El tem a de Dios se nos hace presente, por tanto, en una di­ mensión humana y únicam en te desde ella puede rec ib ir respuesta ap rop iada . Por otra parte, el tem a de la au tocomprensión del hombre pro­ yecta y se corona en el tem a de Dios, desde el que exclusivam en te puede aquél ser com p rend ido , como cua lqu ie r otra creatu ra, en una an tropo log ía m etafísica p lenam en te reductiva: “ ...a d n o titiam crea tu ra e p e rv en iri n on p o te s t nisi per id, per qu od fa c t a e s t ...” 5‘. 51. I Sent., d.3, p .l, a.un., q.3 ad 2: I , 75b. 52. Itin., c.3, n .l: V, 303a. 53 Plant. Parar., n. 14: V, 578b. “ ...ut possim cognoscere, unde ve- nio aut quo vado, unde sim et quid sim ; et ita per cognitionem mei as- cendam ad cognitionem Dei” ( Solil ., c. 1, n. 2: VIII. 30a). S. Buenaventura transcribe un pensamiento de S. Bernardo. Para el tema de la interiori­ dad en el sentido indicado, cfr. C . G ia c o n , Interiorità e metafisica. Aris­ totele, Plotino, Agostino, Bonaventura, Tommaso, Rosmini, Bologna 1964. 54. Hexaem., coll. 1, n. 10: V. 331a. Esta afirmación remite, en su ra­ zón más profunda, a su concepción de la trascendencia de Dios y de su metafísica plenamente reductiva. Supuesto ya el significado de ambas, basta recordar explícitamente dos textos fundamentales que recogen to ­ do su pensamiento en relación al presente problema: “ Omnis enim crea- tura constituitur in esse ab efficiente, conformatur ad exemplar et ordi-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz