PS_NyG_1973v020n003p0401_0566

DIONISIO CASTILLO CABALLERO 447 Siguiendo a S. Agustín, distingue tres sentidos de la piedad: propio: culto a Dios; menos propio: deber hacia los propios pa­ dres; vulgar: obra de misericordia hacia los otros hombres107. Al exigir como postura humana el sentir de Dios piadosísima- mente debe interpretarse en sentido estricto y propio: como verda­ dero culto a Dios, que es como principalmente y en sentido más neto debe entenderse la piedad 10S. Este sentido es reclamado en va­ rias ocasiones: “Pium est quod ad Dei gloriam est directivum, quia pietas est cultus Dei” 103. En esta línea del sentir piadosísimamente de Dios, en fuerza y razón de su trascendencia, aparece en las obras de S. Buenaventura la exigencia de la tría: culto debido a Dios. Es una actitud profundamente creatural humana, requerida en razón de la suma majestad y excelencia divina110, debida exclusiva­ mente a Dios como a D io sm, y considerada como actitud de adora­ ción por parte de la creatura humana 112. ¿Motivo de esta actitud? - El texto con el que encabezábamos 107. “ ...pietas dicitur tripliciter. Uno modo pietas idem est quod theosebia, et sic idem est quod cultus Dei; alio modo dicitur pietas offi- cium parentibus exhibitum; tertio modo dicitur pietas misericordia quae proximis in operibus exhibetur... principaliter tamen dicitur de culto di­ vino id est de illa virtute, qua colitur Deus. Et sic patet. quod pietas se­ cundum diversas acceptiones potest esse idem quod latria et differre a latria...” (III Sent., d.9, a.2, q.l, ad 3: III, 214b). Y en otro texto parale- lo: “ ...vocabulum pietatis multipliciter habet accipi, secundum quod in- nuit Augustinus in principio decimi de Civitate Dei. Ait enim sic: “Pie­ tas proprie Dei cultus intelligi solet, quam Graeci theosebiam vocant; haec tamen et erga parentes officiose haberi dicitur; more autem vulgi hoc nomen etiam in operibus misericordiae frequentatur ... secundum quod ordinat erga Deum, non est nomen doni, sed potius est idem quod latria et theosebia sive eusebia...” (Jbid.. d.35, a.un., q.6 c: III, 785b). 108. “ ...principaliter et magis proprius est modus accipiendi pieta- tem... Nam primo et principaliter debet homo benevolus esse ad Deum, offerendo ei cultum et obsequium principale et praecipuum tanquam ei, ad cuius similitudinem factus est, et quod suae creationis primum et principale principium (III Sent., d.35, a.un.. q.6 ad 1.2.3.4: m, 786a). 109. Erp. Reg., Expositio conflrmationis Regulae, n.3: v m , 392a; cfr. Donis, coll.3, n.5: V, 469a. 110. “Et quoniam latria debetur Creatori ratione suae maiestatis et excellentiae...” (Ill Sent., d.9, a.l, q.5 c: m , 210a); “ ...honor latriae red- ditur Deo ratione summae maiestatis...” (Tbid., q.3. f.3: UT, 205b); “ ...importât cultum debitum maièstati divinae” (Ibid., a.2, q.4 c: III, 220a). 111. “ ...latria est cultus, qui debetur Deo ut Deo...” (Ill Sent., d.9 a.2, q.4, f.2: IH, 219b). 112. “Latria est adoratio, quae soli Deo debetur...” (Ibid. f.l: III, 219b).

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz