PS_NyG_1973v020n003p0401_0566

DIONISIO CASTILLO CABALLERO 429 la g ram á tica , s e ba san en cie rta s reg la s c o m o en su s p r o p io s fun­ d am en to s. La T e o lo g ía , c ie n c ia su p r a c e le s te , tien e tam bién su s má­ x im a s a b so lu tam en te n e c e s a r ia s , e v id en te s, qu e no n e ce sitan ser d em o stra d a s p or otra a lguna y qu e son p re su p u e sta s p o r to d a s las d em á s. A e s ta s m áxim as s e las llama e le g an tem en te “ com m u n is ani- mi, id e st muitorum an im orum ” 30. P or su naturaleza, unas son más su tiles y c om p r e n s ib le s s ó lo a p o c a s in telig en cia s, a lo s s a b io s ; otras, en cam b io , están al a lc a n c e d e cu a lqu ie r in teligen cia . Este tex to d e A lan o e stá p r e su p on ien d o , ca si literalm ente, otro d e Boecio qu ien , en un b rev e tra tado t e o ló g ic o co rrien tem en te c o ­ n o c id o p or e! título De hebdomadibus, trata d e definir e sta “ c o m ­ munis animi c o n c e p t io ” . La d efin e c o m o “ enun tiatio, quam qu isqu e p roba t au d itam ” , h a c ie n d o se g u id am en te d istin ción en tre las qu e inm ed ia tam en te son c om p r e n d id a s p or el vu lg o y las q u e e x c lu s iv a ­ m en te p u ed en se r c om p r e n d id a s p or s ó lo lo s s a b i o s 31. La m e jo r in­ te rp re ta ción d e e s ta s p a lab ra s d e B o e c io n o s la da Gilberto de la Porrée en su Comentario ~'1. nentis; et cum caeterarum regularum tota necessitas nutet, quia in con ­ suetudine sola est consistens penes consuetum naturae decursum ; ne­ cessitas theologicarum maximarum absoluta est, et irrefragabilis...” (Alanus de Insulis, Theologicae regulae : PL 210, 621-622, n. 444). 30. “ Communis animi conceptio est enarratio, quam quisque in te- llectus probat auditam. Haec omnes maximas sua generalitate, cujus- cumque sint facultatis, complectitur. Eleganter autem dicitur, commu­ nis animi, id est multorum animorum ; ad hoc enim ut sit maxima, opor­ tet ut ex natura, vel artificio in plurium notitiam veniat, ut si ad alium probandum accedat, alterius probatione non egeat. Unde indemonstra- bilis, per se nota, et maxima nuncapatur. Quare recte subditur, quam quisque intelligens probat auditam. Theologicarum autem maximarum aliae veniunt in notitiam multorum, ...aliae in notitiam paucorum ...” (Ibid., 622-523, n. 444), “ Communes autem animi conceptiones sequun- tur, sic dictae, quia adeo sunt evidentes, quod eas auditas statim animus concipit veras” (idem, De arte seu articulis catholicae fidei libri quin- que, Prol.: PL 210, 597). 31. “ ...Communis animi conceptio est enuntiatio, quam quisque pro­ bat auditam. Harum duplex modus est: nam in una communis est, ut omnium hominum sit, ...Alia vero est doctorum tantum, quae tamen ex talibus communis conceptionibus venit... quae non vulgus, sed docti comprobat (Boethius, Quomomo substantiae in eo quod sint, bonae sint cura non sint substantialia bona, liber, ad Joannem Diaconum Eccìesiae Romanae: PL 64, 1311). 32. “ Communis animi conceptio est enuntiatio, quam quisque p ro­ bat auditam, non unius tantum, sed communis animi, id est multorum animorum vocat eam de qua nunc loquitur conceptionem ; quoniam sci­ licet, quae infìnitarum, singularium, concessarum, seu dubiarum localis est ratio, plurimis vel natura, vel opifice logica notam adeo esse conve- nit, ut cum ad aliquid conflrmandum adducetur, testimonio probationis