PS_NyG_1967v014n002p0181_0204

VICENTE MUÑIZ 1 9 5 dad in telectual y volitiva que le es p rop ia y que tiende a Dios, como a su térm ino n a tu ra l. Así Boyer, Schmaus, Veuthey y Gilson 34. La segunda in te rp re tac ión tom a el significado de la expresión «capaz de Dios» en sen tido pasivo. Dios es inm anen te al alma como ob jeto n a tu ra lm en te conocido y amado y es poseído en acto po r el am o r y el conocim iento. E sta in te rp re tac ión es exigida po r el contexto y po r el ex trao rd ina rio pasaje del Itinerarium en que se nos describe la función de la m em oria en el acto de poseer a Dios 3S. El P. Veuthey om ite la p a lab ra «actu» en el pasaje bonaven tu riano del Itinerarium, imp id iendo así esta segunda in te rp re tac ión 36. La capacidad que el hom b re tiene de Dios, tom ada en sentido pasivo, es una cuestión idén tica al modo cómo Dios es imánen te 34. «Imago est eius rei, ad quam imaginatur, species indifferens». I Sent., dist. XXX I, p. II, a. I, q. II, obi. 2; t. II, p. 451b. «Imago est rei ad rem coaequandam imaginata et indiscreta similitudo». Ibid. (Ambas tomadas de S. Hilario). «Exemplar porro est id cuius effigies exprimitur, ex quo forma derivatur». I I Sent., dist. XVI, a. I, q. 2, ad concl.; t. II, p. 397b. «Imago itaque est similitudo exemplar ita exprimens, ut aliqua ratione tamen ab eo differat». I Sent., dist. Ill, p. II, a. I, q. II; t. I, p. 82b. «Imago itaque est similitudo, exempium et effigies cuiuspiam, in qua ¡lie cuius est ostenditur». (Estas tres definiciones de S. Juan Damasceno en sus Orationes de Imagine). «Imago pertinet ad figuram, similitudo ad naturam». I I Sant., dist. XVI, a. II, q. II; t. II, p. 405. Tomada de Hugo de S. Victor en I de Sacram., p. VI, c. 2. Alude a Aristoteles en su V I Topic., c. 2, cuando dice en I Sent., dist. XXXI, p. II, a. I, q. I; t. I, p. 540a: «Imago est id, cuius generatio per imitationem est». 35. Titus S zabo , o . c ., pp. 61-94. 36. «Operatio autem memoriae est retentio et repraesentatio non solum prae- sentium, corporalium et temporalium verum etiam succedentium, simpiicium et sempiternalium. Retinet namque memoria praeterita per recordationem, praesentia per susceptionem, futura per praevisionem. Retinet etiam simplicia, sicut principia quantitatum continuarum et discretarum, ut punctum, instans et unitatem, sine quibus impossibile est meminisse aut cogitate ea quae principiantur per haec. Retinet nihilominus scientiarum principia el dignitates ut sempiternaliter, quia nunquam potest sic oblivisci eorum, dum ratione utatur, quin ea audita approbet, et eis assentiat; non nunquam de novo percipiat, sed tanquam sibi innata et fami- liaria recognoscat... Ex prima igitur retentione actuali omnium temporalium... habet effigiem aeter- nitatis, cuius praesens indivisible ad omnia tempora se extendit. Ex secunda appa- ret, quod ipsa non solum habet ab exteriori formari per phantasmata, verum etiam a superiori suscipiendo et in se habendo simplices formas, quae non possunt introire per portas sensuum et sensibilium phantasias. Ex tertia habetur, quod ipsa habet lucem incommutabilem sibi praesentem, in qua meminit invarabilium veritatum. E t sic per operationes memoriae apparet, quod ipsa anima est imago Dei et sim i­ litudo adeo praesens sibi et eum habens praesentem, quod eum actu capit et per potentiam "capax eius est et particeps esse potest". Itiner., c. 3, n. 2; t. V, pp. 303-304b. 3

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz