PS_NyG_1967v014n002p0181_0204

190 LA C O N T EM P L A C IO N E S T E T IC A EN S. B U E N A V E N T U R A La glorificación del hombre marca la meta definitiva de esta adecuación con la causa ejemplar. Entonces la creación entera será también glorificada. El fuego será el instrumento de purificación. El universo todo recibirá premio, al ser remunerado el hombre que ha conseguido la perfecta adecuación entre su ser y su ejemplar. El hombre santo 21. II.—EL HOMBRE, SUJETO ACTIVO DE LA CONTEMPLACION ESTETICA Convergencia de materia y espíritu, la naturaleza humana se en­ cuentra en el centro de la creación, La materia le acerca a la nada; el espíritu, a la Primera Causa Ejemplar. El hombre, así constitui­ do, comprende y dignifica el universo n. La belleza y la obra de sibili, sic creatura rationalis eum repraescntat in quadam totalitate spirituali». I I Sent., dist. XVI; a. I, q. I; t. II, 396. «Ipsa anima est imago Dei et similitudo adeo sibi praesens et eum habens prae- sentem quod eum capit et per potentiam capax eius est per particeps esse potest». Itinerarium mentis in Deum, e. Ili, n. 2; t. V, 316. Cf. Coll. in Hex., coll. II, n. 27; t. V, 28. De Mysterio SS. Trin., q. I, a. 2 ad conclus.; t. V, 55a. I Sent., dist. Ili, p. II, a. I, q. 1 ad 3; t. I, 81b. Bernardo Madariaga, La imagen de Dios en la meta­ fisica del hombre, según S. Buenaventura, en Verdad y Vida 7 (1949) 145-194 y 297- 335. ScARAiMüzzi, L'immagine d i Dio nell'uomo nell’ordine naturale secondo S. Bona­ ventura, en Sophia 10 (1942) 259-274. 21. «Omnis enim creatura est in mascipulam, quia creaturae pulcritudo trahit homines». Coll. in Hex., col. XVII, n. 17; t. V, 412. «Iam gravis est mihi omnis creatura ad videndum quia nimis incomparabiliter supereminet eius pulcritudo a quo processerunt haec omnia». Soliloquium, c. IV, n. 27; t. V ili, 66 . 22. Brevil., pars VII, cc. IV, V, VI y VII; t. V, pp. 248-291. En estos capítulos se nos describe la acción del fuego y su función en la renovación de todas las creaturas. «Dicendum, quod tripliciter est aliquid remunerabile: primo modo, quod est aprum mereri, et hoc est liberum arbitrium; alio modo, quod est ipsi merenti coniunctum, ut corpus humanum; tertio modo, quod est ad ipsum ordinatum sicut ad obsequium. Secundum hoc praemiatur homo aliquando in seipso, aliquando in corpore, aliquando ex eis quae sibi sunt utilia; sic etiam praemiatur in seipso, in corpore suo, et etiam in ipso mundo, qui eius est habitaculum. Unde dico quod corpora supercoelestia praemiari non est aliud, quam nomini praemiari in illis, quia Dominus totum mundum hominis amoris faciet pulcriorem. Et ideo quia prop­ ter homines praemiantur corpora supercoelestia, secundum earn proprietatem prae- miantur, secundum quam sunt consona corporibus gloriosis; haec autem est lux; et ideo in luce et splendore augebuntur et crescent, ut probant primae rationes». IV Sent., dist. XLVIII, a. II, q. I; t. IV, 990. «In mutabili non est status in genere efficientis nisi in movente non moto...

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz