PS_NyG_1967v014n001p0027_0055

V IC E N T E MUÑIZ 47 Conviene resaltar que la delectación y el gozo son pasiones de la voluntad. La voluntad puede tomarse en doble sentido: como causa original de sus actos (voluntad productiva) y como receptiva de esos mismos actos. Bajo este segundo aspecto la delectación, por ser al­ go que acompaña o sigue a la posesión del objeto amado con amor de concupiscencia es algo que sobreviene. Algo que se sufre o pade­ ces en sentido etimológico. Algo también accidental 57. El amor con que se ama lo deleitable o conveniente es el amor de concupiscencia. En este amor entran dos razones: la de medio y la de fin. Uno puede amar aquello que le conviene en sí, porque es va­ lioso y digno de ser amado. Y, a la vez, porque además es bien para uno mismo. Este segundo amor egoísta es el que predomina en el amor de concupiscencia 58. Esto hace que el amor de concupiscencia sea menos perfecto que el de amistad. Y hace también que exista un orden recto en este amor de concupiscencia, que se constituye por su subordinación a aquel. Pues si ordenadamente se ama a alguien con amor de amistad y bienquerencia por él mismo, se amará también para él el bien 59. Según la rectitud de la naturaleza racional, los primeros amados con amor de concupiscencia son el honor y el gozo en sentido estricto ó0. Este amor de concupiscencia no está totalmente desligado del amor de amistad. Entre gozo o delectación y fruición se da una es« L ic e t in a n im a ta n o n s in t p ro p rie d ilig ib ilia ex c h a rita te quae est a m ic itia , e t ad ipsa non est a m ic itia p ro p rie h a b en d a , potest tarn en h a b e ri ad ipsa a li quod velie ex c h a rita te , q uale s c ilic et h a b e n d u m est ad e a ; possum e n im ex c h a rita te velie arbo- re m m ih i s e rvire a d ta le m a c tu m , in q u a n tu m ta lis actus iu v a tm e u lte riu s a d d ili- g en d um D e u m in se». O x., 1. 3, d . 32, n . 6 ; t. 15, p . 433b. 57. «P o test d is tin g u i vo lu n ta s u t est re c ep tiv a, e t u t est o p e ra tiv a , e t u t p ro ­ d u c tiv a ; ipsa e n im es t p ro d u c tiv a a c tu m ; e t ipsa est re c e p tiv a v o litio n issuae». O x., 1. 1, d. 39, n . 21 ; t. 10, p . 637a. « D e le c ta tio est quasi p e rfe c tio accid en tals ipsius o p eratio n is sicu t p u lc ritu d o iu - ve n tu tis ». Rep., 1. 1, d . 1, q. 3, n . 8 ; t. 22, p . 61. 58. «V e lie e tia m es t d u p lex in genere, a u t p ro p te r v o litu m sive p ro p te r bonum v o liti, a u t p ro p te r v o le n tem ve l p ro p te r bo n um v o le n tis ... A ctus a u te m concupis­ c e n tia e te n d it in illu d u t est bonum- m ih i ; n o b iliu s est a u te m ob iectum in se quam u t ab aliq u o h a b itu m » . O x., 1. 4, d . 49, q. 5, n n . 2-3 ; t. 21, p . 172 s. 59. «A m o r a u te m a m ic itia e es t s im p lic ite r p e rfe c tio r am o re concupiscentiae». O x., 1. 3, d. 26, n . 17; t. 15, p . 340a. « Is to ru m d u o rum velie p a te t ordo, q u ia concupiscentia p ra e s u p p o n it illu d velie am ic itia e . C um e n im a m a tu m s it respectu co n cu p iti quasi fin is , cu i vo lo bonum , n a m p ro p te r a m a tu m concupisco sibi bo n um , quod sibi volo, e t cum fin is v o lu n ta tis h a b e at p rim a m ra tio n e m obiecti vollit i, p a te t quod velie a m ic itia e p ra e c e d it velie concupiscentiae». O x., 1. 2, d . 6 , q. 2, n . 3 ; t. 12, p . 346b. 60. « P rim a co n cupiscibilia a n a tu ra r a tio n a li s u n t h o n o r e t d e le c ta tio s tric te sum p ta» . O x., 1. 3, d. 34, n . 15; t. 15, p . 516a.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz