PS_NyG_1966v013n002p0269_0287

2 8 2 CONCEPCIONUNITARIA DEL PIN DEL HOMBRE. dimiento, por ser el contenido primero y más perfecto que hay bajo el ser. E igualmente se ha de entender el modo como la voluntad se inclina al objeto: La prioridad del bien universal sólo puede afirmarse «adecuadamente en razón de objeto común». Pero es inadmisible una prioridad real en el sentido de que la potencia se incline primero al objeto universal y después al particular. La primacía de perfección es cosa exclusiva del máximo bien particular, que es Dios 32. Fabri contesta a las observaciones con que se pretendía confirmar el razo­ namiento, negando que las potencias intelectiva y volitiva se inclinen a ver y gozar de Dios sólo en cuanto apoyadas en el «lumen gloriae» y la caridad consumada. Se inclinan más bien por su propia naturaleza, pues, de no ser así, únicamente serían beatificadas de un modo acci­ dental 33. A la pretendida necesidad de un objeto universal primario que dé unidad al apetito, se responde concediendo que, efectivamente, el único apetito se dirige a un solo objeto adecuado extensivamente (con adecuación de comunidad), y que, según la potencia que se con­ sidere, será el ser en cuanto ser o en cuanto bueno. Pero queda al mismo tiempo en pie, sin peligro para la unidad del apetito, que tambén el primer objeto de los contenidos bajo el mismo común es objeto adecuado de la potencia en cuanto que representa la máxima perfección, medida de todas las demás perfecciones M. 32. ...d u p lic ite r aliq u o d o b je c tu m esse a d a eq u a tu m , scilic et vel ex ten siv e sive a d a eq u a tio n e c o m m u n ita tis, vel in te n siv e , id e st, a d a eq u a tio n e v irtu tis e t p e rfe c- tion is. P rim o m o d o o b je c tu m e s t g e n u s ; secu n d o m o d o e st p r im a sp ecies illiu s ge­ n eris, et sic p rim u m o b je c tu m a d a eq u a tu m in ten sive sive secu n d u m co m m u n ita te m e st aliq u id co m m u n e , sive illu d s it en s u t e n s, siv e e n s co n tra c tu m u t a p p etib ile ; s u b je ctu m a d a e q u a tu m secu n d u m v ir tu te m e t p e rfe c tio n em est p r im a sp ecies sive p rim u m sin gu la re illiu s c o m m u n is, et in p ro p o sito e s t D e u s, qui e s t p rim u m p er- fe c tissim u m qu od su b e n te rep eritu r. U n d e c u m d ic itu r : v o lu n ta s in clin a tu r ad o b je c tu m p rim o in u n iv ersa li, se cu n d o in p a rticu la ri, d ico : si p e r p rim o in te llig a - tu r a d a cq u a te in ra tio n e c o m m u n is o b je c t!, c o n c e d o ; sed si in te llig a tu r p rim o , id e st ord in e a liq u o, it a qu od p riu s fe ra tu r in o b je c tu m u n iv ersa le, d ein d e in o b je c tu m p a rticu la re, n e g o ; vel d ica t p r im ita te m p e r fe c tio n s , n e g o . Ib. 33. A d p rim a m co n firm a tio n em n e g a tu r p o te n tia m in te lle c tiv a m in clin a r! ta n ­ tu m a d v id en d u m D e u m et v o litiv a m a d fru e n d u m D e o , s u ffu lta lu m in e g loriae et c a rita te c o n su m m a ta , quia d icim u s e x p ro p ria n a tu ra h a b ere h a n c in c lin a tio n e m , a lioq u in esset b e a ta p e r accid en s, u t in fr a osten d em u s cu m a g e m u s d e n e ce ssita te lu m in is gloriae. Ib., n . 15. 34. A d 2 resp o n d etu r esse u n ic u m a p p etitim i e t resp icere u n u m o b je c tu m ad a e­ q u a tu m a d a eq u a tio n is co m m u n ita tis, q u od est en s u t e n s, v el en s su b ra tio n e b o n i, e t a b ilio h a b e t u n ita te m . C u m h o c a u te m s ta t q u od p rim u m o b je c tu m c o n te n tu m su b ilio co m m u n i o b je c tu m f it a d a e q u a tu m a d a eq u a tio n e v irtu tis et p e rfe ctio n is, u t visu s resp ic it p rim o rea liter u n u m visibile p e rfe c tissim u m e t a lia v isib ilia secu n d a ­ rio , q u aten u s illu d ve p rim u m visib ile p a r tic ip a t: in un oqu oqu e e n im gen ere d a tu r u n u m , qu od e st m e tru m e t m e n su ra o m n iu m . Ib.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz