PS_NyG_1962v009n002p0225_0260
2 4 2 LA UN ION EUCARISTICA. hombre, no en el alimento. En cambio, en el contacto sustancial de Cristo y nosotros, es Cristo quien nos asimila por ser la misma vida 75. Son varias las expresiones usadas por el Cardenal Mendoza y por otros autores que él cita, para indicar esta conversión: «Hacerse cuerpo de Cristo», «convertirse en carne de Cristo», «ser Cristo» :6. Todas significan lo mismo, porque «per Christi carnem non oportet intelligere carnem Spiritu Christi carentem, sed ipsummet Christum» Por consiguiente, si nosotros nos convertimos en Cristo, sin mu tación sustancial alguna, no queda otra explicación que una conver sión accidental, una mutación de cualidades. Efectivamente: al explicar el concepto de conversión, hace resaltar que basta una mutación de cualidades, «etiamsi essen tia non mu - t e t u n 78. Y ese es el caso precisamente de la conversión eucarística del comulgante: lo repite con frecuencia 79. Los sujetos permanecen inmutables en la sustancia, pero el hombre adquiere las propiedades de Cristo, y esto basta para explicar, según Mendoza, la conversión del hombre en Cristo. Ambos tienen la misma naturaleza, aunque en diferentes supuestos, y tienen las mismas pro piedades espirituales y corporales, de donde resulta una unión estre chísima, una omnímoda semejanza 80. Ahora ya podemos definir la unión natural: «Naturalis cum Christo unitas est arcana arctissimaque Christi cum fidelibus coniunctio per saoram Eucharistiam digne sumptam, per quam, qui carnis eius proprietate manentem 75. «C ibu s com m u n is ab h um a n o co rp o re a quo ed itu r vim alen di a ccip it... L on g e autem aliter D om in i cibus. N am cum sit vere v ita ... ipse solus vere n u trii», p. 202, b. C fr. p. S89, b. El presu pu esto base d e M en d oza se ex p on e en e l c. 1 del libro 1.": es el p od er v iv ifica n te de la carn e de C risto. S e ap oya en el an atem a- tism o de S an C irilo : «S i quis n o n co n fite tu r ca rn em D om in i v iv ifica tricem esse e tc... a n ath em a sit» (D 123). 76. P ágs. 173, a : 176, a ; 177, c ; 180, a ; 192, b ; 193, a ; 195, c. E l ca p ítu lo 12 del lib ro 3.° lo titu la : «Q u id n ostri in carn em C hristi con v ertí d ica tu r», p. 202. 77. P ág. 206, b. 78. P ág. 197, c. 79. P o r e je m p lo : pp. 123, a ; 160, c ; 166, a ; 172, b ; 173, c ; 204, a ; 209, b. L os térm in os em plead os s o n : «P erm u ta tio accid en tium », «m u ta tio p rop rieta tum acci- den talium », «con sortes p rop rieta tum », «com m u n ica tio d otium »... 80. «C um itaque adeo om n ím od a sit n ostra cum C hristo sim ilitu do ut secun dum ipsam h um a n am su bstantiam et secu n dum c a m is eius p rop rieta tes ip si p e rfe cte assim ilem ur», p. 173, b.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz