PS_NyG_1962v009n002p0225_0260
SANTIAGO DE LA CORUÑA 2 3 9 y Hombre. ¿Qué es, de nosotros y de Cristo, lo que se une por la Eu caristía? Cristo y hombre íntegros. Cuando se habla de hombre, no debemos tomar este concepto en un sentido minimista, como refiriéndose a la mente humana o a la voluntad. No es sólo unión de voluntades o de inteligencias (unión intencional o moral) sino de todo el hombre, cuerpo y alma Y lo mismo Jesucristo. La unión con El por la Eucaristía comprende cuerpo, alma y Divinidad. No es, por tanto, unión con una parte o naturaleza de Cristo, sino con Cristo íntegro y total 56. Tenemos ya los términos que se van a unir. Por la recepción de la Eucaristía, todo el hombre y todo Cristo se unen. Esta unión del hombre con Cristo, ¿en qué consiste? Y a rechazada como insuficiente la unión espiritual de fe y de amor en el planteamiento del problema, veamos qué otras uniones elimina nuestro Autor a lo largo de toda su obra. No es por supuesto la unión del Cuerpo Místico, porque la iden tifica con la unión espiritual. El concepto de Cuerpo Místico en Men doza es el de unión por gracia: «Per gratiam en im quam p er fidem e t baptismum assequimur, Christo m corporamur» 57. Es un Cuerpo Místico en sentido lato, y por consiguiente la unión natural no se puede confundir con esta unión 58. En el capítulo 3 del libro 1.° cita a Juan de Torquemada enume rando doble clase de unión: una de voluntades, que a su vez puede ser por gracia en esta vida o por gloria en el cielo. La otra es unión n a tural, que también puede ser o por la Encarnación (por el mero hecho de hacerse hombre, todos quedamos unidos a El en la naturaleza) o por la recepción de la Eucaristía 5S. Por consiguiente, la unión euca- rística no puede reducirse a la unión de voluntades 60 ni a la que resulta de la Encarnación del Verbo 61. 55. «N on solum p er u n ion em v olu n tatis», pp. 33, a ; 38, b ; 59, c ; 88, a ; 101, b ; 176, b ; e tc... «N o n solum m en te spirituque», pp. 161, a ; 170, b. «N on en im corpus tan tum n ostrum vel an im am n ostram , sed nos, h o c est, totum h om in em co rp ore et an im a con sta n tem », pp. 206, b ; 62, b ; 85, c ; 94, b ; 127-128 ; 159, b ; 172, a ; 238, b ; 244, a ; 388, a. 56. «N on solum con iu n g i h um a n ae C h risti n a tu ra e sed toti C h risto qui D eus et h om o est», pp. 36, c ; 79, b ; 101, a ; 125, b ; 379, c ; 388, a. 57. P ag. 169, b. 58. «N a tu ra lem u n ion em n o n con fu d isse cum ea u n ion e qu am fid eles per fid em et baptism um ad ip iscu n tu r», pp. 57, b. C fr. tam bién c. 11 del libro 5.”, pp. 374-376. 59. P ag. 33, c. 60. «N on p er solam u n ion em volu n tatis», p. 59, c. C fr. la n o ta 55. 61. «A n ad h o c u t de spiritu vivam u s C hristi satis eius I n c a m a tio c o n - iu n ctioqu e qua ei om n es com m u n icam u s secu n dum conm u n em c a m is n a tu ram ?
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz