PS_NyG_1962v009n002p0225_0260
SANTIAGO DE LA CORUÑA 235 substantialis dicitur cum ex duobus aut pluribus unum quoddam tertium fit. Id autem unum et non unió appellatur» La unión es según las sustancias; éstas quedan unidas pero no forman una sustancia. En cambio el resultado de una conversión sus tancial debe llamarse una sustancia. La conversión la describe de este modo: «Converti vel transmutari in Sacris Litteris non id solum di citur quod secundum substantiam transmutatur, sed quod se - cundum qualitatem convertitur» No se requiere, pues, mutación sustancial, basta mudar alguna cualidad accidental. Luego téngase en cuenta que los epítetos «natural y sustancial» pueden aplicarse a la unión, pero no a la conversión. Mendoza defiende una conversión accidental, pero nunca querrá decir «un:ón accidental», que seria lo más propio Con esto quedan explicados los términos con que califica la unión eucarística. Pero también la describe en forma negativa; no sólo es piritual, no sólo mística, no sólo virtual, etc ... Veamos si estos tér minos arrojan más luz. En primer lugar, espiritual. No tiene para Mendoza una significa ción unívoca. Con frecuencia es sinónimo de fe y amor tó, es decir, se aplica a los actos propios del alma, que son los actos de inteligencia y de la voluntad. Otras veces llama unión espiritual no precisamente a la realizada por actos, sino por los hábitos de fe y caridad, de gracia, infundidos por el bautismo “ . Todas estas realidades nos incorporan espiritual mente a Dios. Pero nótese la incoherencia con lo que antes ha dicho de las cualidades que infundía la gracia: son naturales porque tienen «esse naturale et specificum». ¿Por qué entonces no llama también n a tural a la unión producida por el bautismo? La explicación estará 40. P ág. 209, a. 41. P ág. 197, b. 42. «E am vero qu ae p er E u ch a ristiam acced it, a ccid en ta lem p rop rie m agis v oca n - dam esse cen sen t», p. 132, c. 43. «U n ion e et in co rp ora tio n e spirituali, qu ae fid e et d ilection e sit e t spiritua- liter tan tum u n it», p. 21, b. «S p iritu a liter au tem sum ere fid e s carita squ e p ra esta n t», p. 34, a. «P ra eter sp iritu alem u n ita tem quam fid e s et d ilectio praestat», p. 101, b. C fr. e l c. 4 del libro 3.” : D e sp iritu alis cum D eo u n itatis cau sa e t ap pellation e, pp. 169-170. 44. «L ice t p rop riu s a c p ecu liaris baptism i e ffe ctu s sit n os C h risto tam quam cap iti sp iritu a liter in corp ora re», p. 127, c. C fr., cap ítu los 13, 14, 15 y 16 del lib ro 5.”, pp. 381-392.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz