NG200801005

EL CONCEPTO UNÍVOCO DEL SER , PASO DE ESCOTO A LA POSIBILIDAD… NAT. GRACIA LV 1/enero-abril, 2008, 193-227, ISSN: 0470-3790 203 no es divisible en otros conceptos anteriores: no tiene más que un concepto, es ‘simplemente simple’ 15 . Volviendo con Escoto en cierto modo a lo anterior, vemos que el concepto de ‘ente’ y las ‘últimas diferencias’, siendo concep- tos simplemente simples , no pueden ser ya explicados de nuevo mediante dos conceptos anteriores, uno más general determinable y otro determinante. Se tiene, pues, que en la resolución de los con- ceptos, el ente es el concepto último en la línea de los conceptos determinables (respectivamente comunes esenciales). Esto significa sencillamente que el ente (ser) es el concepto que está contenido en todos los conceptos esenciales más especiales. Por tanto, nin- gún concepto esencial más especial (según la definición de cono- cimiento distinto o preciso) puede ser conocido ‘distintamente’ si no se conoce previamente el concepto de ente (conocido en sí mismo). Con todo, el ‘ser-ente’ no puede ser conocido más que ‘distintamente’, ya que, como concepto simplemente simple, o se le conoce completamente (precisa y distintamente) o no se le conoce en absoluto 16 . En efecto, al no ser resoluble en conceptos anteriores, se conoce sin que se necesite otra cosa para su conocimiento, mientras 15 «Conceptus simplex qui concipitur una intellectione et uno actu intelligendi, est duplex, scilicet conceptus simpliciter simplex et conceptus non simpliciter simplex. Conceptus antem simpliciter simplex est ille conceptus qui non est resolubilis in alios conceptus priores; conceptus autem non simpliciter simplex, ut conceptus hominis, resolvitur in conceptum generis et differentiae, - et similiter definitio sic est conceptus non simpliciter simplex, licet semplici actu intelligenti concipiatur. Unde ille conceptus dicitur non simplex qui pluribus actibus concipitur, sicut ens per accidens, ut ‘homo albus’, et etiam alia complexa» . Lect. I, d.3 p.1 q.1-2 n. 68; Vat XVI 250. 16 «… nihil concipitur distincte nisi quando concipiuntur omnia quae sunt in ratione eius essentiali; ens includitur in omnibus conceptibus inferioribus quidi- tativis; igitur nullus conceptus inferior distincte concipitur nisi concepto ente. Ens autem non potest concipi nisi distincte, quia habet conceptum simpliciter simplicem. Potest ergo concipi distinte sine aliis, et alii non sine eo distincte concepto. Ergo ens est primus conceptus distincte conceptibilis». Ord. I, d.3 p.1 q.3, n.80; Vat III 54s. «Per hoc etiam patet ad secundam rationem supra positam, quia tale ‘simpliciter simplex’ omnino est ignotum nisi secundum se totum concipiatur». Ord . I, d.3 p.1 q.3 n.148; Vat III 92.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz