NG200403017

lo tendría si el apetito intelectivo gozara de la libertad que sigue al conocimiento, como el apetito sensitivo sigue al conocimiento sensitivo 37 . El amor justo expresa el amor desinteresado por la justicia. Cristo se ofreció por la gloria de Dios y murió por la justicia 38 . En este sentido la libertad de Jesús se expresa en el amor desinteresa- do a Dios. Amar a Dios por lo que Dios es en sí y amar a los hom- bres porque son criaturas de Dios. Para Escoto, todo el camino humano y libre de Jesús no es otro que la expresión de su amor libre a la Trinidad: Que Cristo quiso sufrir así, fue a causa de su intenso amor al fin [la Trinidad] y a nosotros, en el cual nos amó por Dios 39 . Pero Jesús, como todo hombre, estuvo sometido a las tentacio- nes que le pusieron de frente a una elección radical: egoísmo o amor 40 . Jesús es la presencia visible del amor de Dios en medio de nosotros. Será precisamente en la cruz, como veremos a continua- ción, donde el amor justo vence todas las tentaciones, dejando a un lado su propia voluntad para pasar a la voluntad vivificante de Dios, ESCOTO Y NIETZSCHE, DOS APROXIMACIONES … 729 37 «In voluntate sunt duae affectiones, scilicet iustitiae et commodi. Nobilior autem est affectio iustitiae, non solum intelligendo de acquisita et de infusa, sed etiam de innata, quae est libertas ingenita, secundum quam aliquis potest velle ali- quod bonum non in ordine ad se. Secundum autem affectionem commodi non potest velle, nisi in ordine ad se, et hanc haberet, si esset praecise appetitus inte- llectivus sine libertate sequente cognitionem intellectivam, sicut appetitus sensitivus sequitur cognitionem sensitivam» Ord . III, d. 26, q. un., n. 17 (XV, 340b-341a). 38 «Pro iustitia mortuus est» Ord . III, d. 20, q. un., n. 10 (XIV, 738a). 39 «Quod ergo Christus voluit sic pati, processit ex intenso amore finis et nos- tri, quo dilexit nos propter Deum» Ord . III, d. 20, q. un., n. 11 (XIV, 738b). 40 El hecho de subrayar la existencia del amor cómodo en la voluntad huma- na de Cristo nos sirve para poner de manifiesto que también estuvo tentado. Dice Escoto que muchas cosas podían contrariar en Él el apetito natural del «bien ser o del bien-estar», es decir, el amor cómodo: «Sed Christus secundum aliquid fuit viator, et passibilis secundum partem sensitivam et portionem inferiorem voluntatis, ideo multa habuit obiecta praesentia sensibus et portioni inferiori, circa quae potuit libe- re velle contra affectionem commodi, quae semper est ad conveniens illi, cuius est ideo ieiunando, vigilando, orando, et multis aliis talibus potuit merito, vel exercen- do talia exterius, vel volendo interius talia propter Deum». Ord . III, d. 18, q. un., n. 5 (XIV, 664b-665a).

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz