BCCSEV000XVII-f-5160000000000

Luce 4: CapIX. Com. LS L Ad mores 235 tione vtentibas ergaChrifum,fuamd; natura soncedit aptea militare , quam ul. uerc. Ergo an Íquam natura concedit antea militáre ¿quam viuere, Chriítus Dominusnullatenuspotuit, dum in- fans erat; belium inferre Damaíco, Se Samariz, abillifque Magos extratos, ranquara fpolía, X tropheafuz vitto- rizadÍe conacrrere, 8 ad idolorum cultu anocare. Cur igituraferit,quod antequan Íciat puer vocare Patrem fuuna, 5 Marrem fuam,auferet [po!ia Damaíci,8c Samariz?Huie difficultati ocecurrit Tertulianaslib.3.contraMar. cion.cap. 13. expendens hunc iplum locum aflerens,idedo tantaanticipatio- ne introduci Chriftumpreliantem; d0 Damaícum, € Samairiam debelláitem; vtinnuair beldum hoc nequaquam ma teriale elesfed (pirituale, fcilicer quís damamorisconcertationem,ód com- perentiam ,in qui adeo Chriftus Do- minas Magis ipíis anteuettit amoris, £< charitatis demóftrationibus,$ oftá- fionibus, vt quoddammodoantea in- ceperit militare, quam vinere, ita vt vehementilsima diletione. cunttos, maximé Magos, le querentes, $e ado: tantes anteiret. Quod elegantifsimeo dixit Terrulianus, ponderans, Chriltú Dominum ex gremio Matris vagitu, ad arma amoris conuocalle, de cundis anteuertens, ita valide pugnafle;vt ip- fos Magos charitatis vi denittos, $ proltratos, tanquam ful amoris prima ípolia,k rrophza teportalle.Do verba Tertuliani clegantifsima citato loco, queñic le habent; Scilicet vagita ad ar: má effot conuozaturas infans, Or figna bel. di,non tuba, fed erepitacilo daturus,neque ex equo,vel decurra; feduntricia, aut ge- rule fue colo, fine dorfo bhoftm déftinata» »us,atqui ita Damafcam, Y Samariam, pro mammtillis fubebtaras. 0 4 Claudát prelentemexcogitatio- nem verba demonum ex oblefo cor- pore, fic Chriftam interpellárium,Lu-. ex cap.4. Quid nobis, Otibi,Bfa Naza- rene venifti ante tempus perderemos.Que yerba dióta cile a demonibus allenta: demon potuerit bene adulari Chrifio? " Etquidem hocimpolsibile videtur, (1 Sieut enim Angelus Dei, fc ef Dominms beneuolentiam nc ab obfelo corpore cijcerentar adulitione aucupare voló. ibusjale Tertol.d1ib.4 contra Matcio, €:7 fed tamen male adulae, dcafien- tationis artificio male queñle grati, feu fimorem Chridi,AMoritibidé, qua feilicetinecad volútatem ciufdaChri- fi Domini, neque ad ejus voluptatem loqueti (unesaivitaque Tertul. Inere- paísilluna l:fum,plant, vt inuidiofum, db- imipfe conf: Jioñe pera! rem, mald adu- lintom quifibec «ot fuma gloria Chri-. fi, ad perditionim demonum veniffe ( fci- licerantetempus) ¿ q potíus ad ho= minumfalutem, itaque non tete alfen- tatione víus efi demonille, qui luo, Sí alicrú nomine ex-corpore oblelo lo- quutuscitad Chrillam ; quia non ad voluntaten, 8 voluptatem Chrilli lo» quutuseft, neque cum deliñire verbis pouir, cum Chriíti aduentam ante tés pus (vtipíe dicebar) odio Chrifli ers ga deniones attribuit. Sed rogo, num jta vrad eins voluntatem, € volupta» tem áadeoloquererur, vt cum verbis deliniret;eiufque gratiam , feu fanoré verbis ¡plis delinientibus aucuparet? enim de Dauide loquuta, mulier illa fapientifsima Tecuitis, 2.Reg.14. a1t: wmeusRix,ot nt benediétione n c maledi- ¿hioné moneatur. Quid de Chirifio Do- mino dicendo a erit, qui obinfinitam (cientiam,S£% bonitatem, nec falls, nec fallece poterat:crgo demón verbis af- fentatorijsOhriftum blandiens;eius fa- uorem nullatenus colligeret. Nihilo- minastamé fatis indicst Terrulianas, quod fi bené demon Chrifium adula- tus fuiffet,ciusfauordinijfler,Gadcins voluntatem,óc voluptatem fuiffet lo- quutus;videlicet,(i Chriflú venife an retépusad hominum falatem: ob exi, miam etgaillosamorem, aferuificr, Á larmmmam cios gloriam in falute homi- num, in primis procutanda dixifier] 002 quía

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz