BCCSEV000XVII-f-5160000000000

E — A AA A a ape Matth.17- Ne 4 EN 108 Cap. VII Comi 11: 9IVAdmores: Curigiturpotias perSamaclem emot- taum,quam per viudos Prppheras, vel Sacerdotes Saulé Deusinftruit? Equi- demSuulireuelandaerant quedam da- ra, Si ardua, KG veriísima, Vrexcis., optimum confilivm caperet in re vai: de dubia;E ancipiri, videlicetin bel! expedirione contra Philiftinos: ideo ergo non aliquis, qui huins vitz víora ¡fruereror, fed Samuel lam mortuus ecidem ad confulendom addocitur: cíím enim Rex potentifsimus cflet, * non libénter veritatem nudam ab ali- quo viuente auditet, imoneque vos vinens cidem tam hudam, 'R acre veritatem propalaret ad optimum ca: pelendom cof lium: ideo igiturappa- ret ei Samuel poltquamt vinis excel: ferat, 8c non alius quifpiam wiucn- tum. : 5 Transfignratus efi Chrifins Do” miñus, Marth. cap. 17. coram tribus Difeipulis: Et ecce apparuerunt ¡lis Moy- fs, Elias cum eo loquentes. Vel vt Lu- - casmarrat,cop.9.28. Et ecce duo viri/o- queban tur cura ¿Do, erant autem Moy/es, (> Elias vifiin 'maitfate. Sed rogo,ad quid transfigurato Domino alsifiunt Moyfes, «< Eliás, alter quit vinisex- celerat, alter qui de viuis difcefferat, num def:cerant huins vite hominés, quitransfignrationis Chrili teftesclle poffeat; forte tres Chrifti Difcipuli, Petrus, Lacobus,K% lo0amnes,tanquam Difcipuli habebantar fufpeGti? Cur igitur al terius vite hominesadducun- tur; Sc non potins aliquicx viuenti- busiSed cerrealios, qui Chrifii trans- figarationiadeflent adducere nó con- nenicbat:úquidéM oy(es, 8% Flias,non folúm tanquam teltes transfigurarion nis Chrilliz fed tamquam Dilcipu= lorum confiliarios addudri fant,vefcia: licet cifldem mortis, Pafsionis Chri2 ti conuenientifsimam efe difpolitio- nem perluaderent? Iplofque ad eius imitationem hortarentur. Ad has ves rotam nudasveritates apcriendas ,82 declarandas,non huius vite, fed alte” A Í rius vite homines adducendi erant? Quod reró adexortationí, K moni tionéDifeipalorú adueniflent,vt vides : Iicermorté, ix Pafsionénoftri Redép» toris omnino comuenire ad noftram falutem , % vteios imitationem efe neceflariam cis exponerent, docuit Abulenfsán cap.17. Mattbzxi quelt.. s8.hisverbis: Loguutifunt autem Moy- Jas, O Elias vol per bos ofenderétur Dife cipuli ad ponendam animam fam pro 4 Chrifo,vt fre Difcipuliintelligant quod E Chriffus, qui erat naturalisFilios Des, Patris vnigenitus, noh trat” affequutos loriam torporis fui ( cúins effigiém nunc olendebar) mifi per Pafíontn, a fortiori ipf qui ferui erant,non attingerentillam, nifibic ponerent animasfmas: Et boc inúta. tur, quia verba ¡fa de Paffione magis dia rigebant Moyfts, O Elias ad Difcipulos, guam ad Chrifum. Quia dicitur Luce 9. Moyfes, (> Elias vifi funt in maicSats, e dicebant exceffum ejus quem comple- Turus erant in Hierufalem ; de fic nor dicirter , quod dicebant el exceffum ; fed dicebant exc fum cius quef llum excef- fum coram Difeipulis veferrent. Hee Abulenús, per quem manifeíte vide- tur Moyfem, « Eliam, tanquam mo. nitores, S« confiliarios Dilcipulorum aduenifie. Adhoc autem nóhuy: ius vite , fedalterius vite hominesadducen. di erant.