BCCSAL000HEM-EF-101100000000000

1IISTORIA DI I o, 1 ON\ 1 1 111 1 \ l 'l lt I II NOS DI· 1./\ l'ROV IN( 11\ DEL S;\(;1(/\IJII I tll(A/llN ll! 11 \ 11!\ DI · ( 'i\S lll 1 /\ 87~ Entran e n la clausura el 6 de mayo de 1618 e n un edificio provis ional. Luego se fueron a otro. En fin, en 1655 se p udo inaugurar e l edificio ddi nitivo en la que posterio rmente se llamará Plaza de l Conde de Torc no. Las monjas de Madrid vivieron las constituciones ita lia nas de 161 O g ra– cias a que sor Catalina de Lara obtuvo este pe rmiso para no vivir las cons– titucio nes de Barcelona que eran menos radicales e n la vida de penite n– c ia. E n Cerdeña, por la unión política de la Corona de Aragón y Casti lla, hubo fundadoras capuchinas españolas, no italianas. E l primer monaste rio sardo fue e l de Sassari, fundado en 1673 por tres bienhechores bajo la di– rección de cinco " fundadoras" enviadas desde este monasterio de Madrid. Las monjas de Madrid fundará n, como filia l, el monasterio de La Coruña, prime r monaste rio de Galicia. Fue fundado e n 1683 por doña Catalina de Estrada, con seis fundadoras venidas de aquí. Monjas de Madrid también fundarán dos mo nasterios en Amé rica: En Lima, e l mo nasterio de Jesús, Ma ría y José el 14 de mayo de 1713 (el mo– naste rio existe hoy y está situado e n la calle Camaná). Otro, e l segundo, lo funda n en la ciudad de Guatemala. Fue inaugurado e l 19 de ma rzo de 1726 con el título de Nuestra Señora del Pilar de Zaragoza. Con e l crecimiento de la ciudad de Madrid, se cons truyeron cerca de donde estaban las mo njas capuchinas unos edificios que, por su altura, le qui– taban intimidad pues la gente las veía pasear y trabajar e n su huerto. Po r esta causa, que les hacía perder s u recogimiento, dejaron este monasterio y mar– charon ya en pleno siglo XX a Alcobendas. Allí estuvie ron unos a ños. En 2006, por falta de vocaciones y por ser las religiosas ya muy mayores, ha n ma rchado al monasterio de capuchinas de Granada. E l monasterio mad ri– le ño, el de Alcobendas después, se ha extinguido. Bibliografía FEU CE DE MARETO, Le cappuccine ne/ mondo (1538-1969). Cenni srorici e bi– bliografía, Parma, 1970. FERNÁNDEZ MORENO,A.T. - DE CARMONATAMARIZ, L., Compendio his– tórico... del monasterio de Jesús Maria de Capuchinas, 1, Madrid, 1769. FIDEL DE LEJARZA, Expansión de las clarisas en América y Extremo Oriente" e n "Archivo Ibero-Americano" 14 (1954) 129-190, 265-310, 393-455; 16 (1956) 5-85. LÓPEZ, Hilda, La vida frate rna en la hermana clarisa capuchina del sig lo xxr, e n "Camino y Esperanza", México, 2003, 77-104. MELCHOR DE POBLADURA,Historia generalis Ordinis FFMM. Cap11ccinon1111, 4 vols., Ronrn, 1947- 195 1. SERRA OF MANRESA , Vnle 111 f, Alguns aspectes de la primitiva legislació de le, clarisscs coput ~i ncN 11~pi1 itunli1 1,1 1 vidn cuo ticli,rna. e n "/\na/. S. 7iirrac." 76 (2()()1) I/( 1 11

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz