BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

Mi ANDREAK ETA NESKATXAK: Ez degu egon bear, gizasemeak gu euskerarentzat itxastera edo txekitzera etofi dakiguzan zai. Yeiki, gu yeiki bear gera, gure bearkuna betetzera! Gizasemeak ditun eginkizun berak ditugu, ama baten seme-alabak gera; euskerearen seme-alabak. Gizasemeentzat bezela, emakumientzat egin zituan Yangoi- koak mendi tontor eta ibar zabal auek; gure landa orlegiak; gure itxaso asafekoi edefa; gure ortze edo zeru-urdin aldakofa; gure luf-zati edef berdin gabea, ain oitura eta ekandu garbi edefen tokia; abenda edo gizatalde sendo, zintzo baten kabia; eta izkun- tiza berdin-gabe baten yabea. Gizasemeak bezala, emakumeak egin giñuzen abenda edo afaza ofetako; oitura ber-beren euki- izale, izkuntza berberaren yabe. Ez ditugu ba, maitasun-gai ber- diñak?.. Gure gauzakiko ez ditugu ba bearkun, egiteko edo obligazio berdiñak?.... Gizasemiena ba-da euskera, emakumiena ere bai da. Semeai bezela, alabai gure amak bere maitasuna euskeraz ezan zigun; euskerazko abestuz edo kantuz seaskan lo-aferazi zigun; eus- keraz otoitz egiten irakatsi zigun; onuak eman zizkigun; eta euskeraz azi giñuzan. Emakumeak, gizasemeak baño biotz sutsuagodunak, giza- semeak baño maiteago izan bear degu, ain maitagafi dan, gure izkuntza; gure ama xamur eta amatxi maitaliak oroi-arazitzen dizkigun izkuntza; biotz bafen-bafenean gordetzen degun, oroigal maitegafi bat bezala. Gizasemeak baño, aratz-zaleago, maitagafiago bear zaigu emakumeoi, gure abesti edo kantu gozo aretxen izkuntza; gure asaba eta askitzak, ain eder guganaño ekafi ditun izkuntza; gure belafietara maitasunik garbiena, ekartzen duan izkuntza; gure Y aun eta Yabea, iñoiz ere, biraoz asafazi edo iraindu ez duan izkuntza. Biotz-aratzdun olerkarien izkuntza, gizon biotzdun eta azaftuenen izkuntza; abendarik edo afazarik Y ainkozalie- naren izkuntza; gurea; gure zañetako odolakin, YVainkoak emaán ziguna; bere bulafekin, gure amak eman ziguna.