BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

A ETE NE RD II ERES cn zuten eskuara, azturik arkitzen ziren beren Apezetako ikastaldiak akitu orduko, bat baño geiago ta erdi azturik beste aunitz. Eskuara gofotatzen zuen Erakusle edo Maixua Zegon efien batera ba zidoaien ¡a zer afixkua Apez gazte ofentzat eta efi ofentzat! Aldapa edo malda gaiztoa egiten zaio, bere ikastaroak ustez akitzean, eskuara, izkuntza befi bat balitz bezala ikasten astea; ta nola ez ortan mintzatzea ta befortan bere gogorapen eta asmo guziak efiari adiraztea? Etzaio bada burura etofiko, iñolaz ufatu ez dezaken izkuntza ori utzirik, efiari erdaraz mintza- tzeko burutazio gozagaria? Bai naski bein baño geiagotan. Etsai- aren sare ortan erortzen ezpada ere ¿nola erakutsi dezake ezda- kien izkuntzaren bidez gauza aundirik? Nola erakutsi fedeko edo sinismeneko gauzak bear den argitasunarekin eta egokitasuna- rekin? Bañan guziok badakigu, Apezetan ere ezdirela guziak ur txipian itotzen. Baita oiendako ere badaukat zerbait eran beafa, bada ¿zer eran, ez berorik eta ez otzik, eskuararen alde nabaitzen eztuten oietaz? batzuek axolarik ez dutelakotz beren amagandik ikasitako izkuntzaz eta bertzealde aisenaia gaindutzen zaielakotz, batak eta bertzeak mintzatzen direla beren Eliz-itzaldietan erdi eskuaraz eta erdi erdaraz, bi izkuntzak nagasten dituztela ““porru” salda bat balitz bezala! ¡O, zein ederki bizi diren oiek, epel, epel! ltz okekin, ez nuke nai iñoren baitan utzi kidestasun den gutienik bada nik eta nerekin zuek orok badakizue, eskuara orain artaño bizi izan bada, esker geienak Apez jaunei zor zaiz- kiela. Argatik esku-zartada edo txalorik beroenak jo bear dizkiegu gure efiari eskuaraz beti erakusten saiatu diren Apez jaunei. Txalo beroagoak oraindik, eskuara on-onean eta garbian ori egiteko lan egin duten Apez jaunai. Baño azkeneko, oraindik luzeagoak eta biziagoak oraingo Apez-jaunak eskuara ikasteko bidea jafi duten Aldun edo Diputaduei ta Euskaltzainai.