BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

aben arieana FOSarican en iru satickin, amak vrakuisi bezala, bere bizitza luze la edereko eyun gusiclan, seruko Andre Mari aguétu zuen. ¡Zenbaienaz dla geolayo apalteen den langoikoaren aitzi- nean gizona, orduan la aundiayos dela zoin egia den! AZPURUETAR MARTIN ALCALAN Latina sta herize len ikas-gayelan bere sorterian trebatu ta, ameka urieko gaste bigun Hraña, apestasunerako bear ziren ikas-taldien egitera, igori suten bere guralsoek Alcala deriyatzon iriko ¡kastetxe nagusiral. Antxe igaro zituen zazpi urte. Etxetik ufun dabilen gazte batenzat gauza zala onbideari sendoki yarai- kiizea; bañan ala ere, gure gazte prestu unek altzera emalen daku, nai ezkero, edozeñek eta non-nal gizarteko lausengu eta aragiaren oldarak azpiratu dezazkela. Amak erakutsitako on- bidetik beñere aldendu ez, ubef gabeko garbitasuna bere biotzean zaukala, onbiderako egintzak ikas-lanekin aldizkatzen zituen. Izanen ziren, yakina, Alcala'n ikasle buru arin eta ergelak; gure napafa etzen orietarik, ez eta orien adiskide ere. Gines de Sepulveda, Franzisko de Mendavia eta Alfonso de Castro, gero aipo aundikoak, izan ziren Martinen lagun eta adiskide mamiak. Bein batez, non zer ikusi edo lagun-en batek ortarako bidea emanta, goan zen gure ikasle gisa-gaixoa zezen las- terketa batera. Nonbait ala beafa. Bizpairu zezenkari, zezen -en adafetan erori eta sakituak, odola zariotela, gelditu ziran; au ikustean ikaratu zen Martin; aren biotz bigunak etzera- ken ereman alako odol ixurtzea; bekatu lafitako artu zuen yos- teta artara goatean egin zuen autsardia. Bein bai baño befiz ez: etzuen an geiago zangorik sartu. Efleak lorearekin egiten duenaren antzera, bere irakasle afgien erakustaldietan afkitzen zen zumo guzia bereganatzen zuen; eta batez ere Sancho de Kafantza, napafa, eta Juan de Medina, irakasle omen aundikoenak. Eta Azpilkuetafak gauza aundi bat bezala sarazan ondotik, gizon ospetsu orien ikasle izan zala;