BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

oldafez euskararen alde lan-egin dezagun; baña gere lan au onuratsuago izan dadintzat, oftaz gañera, euskara landu, garbitu, ixukundu, edeftu ta aberastzeko ere axola aftu ta alegin egin beaf dugu. Bertze gauza anitzetan bezala, euskal-arazoetan ere euskal- dunok elkafganik ufunduta ibili gera geyenez: etsai bezala kopet ilunez elkafi begiratu diegu maizegi; euskaldun bakoitzak euskara osoa bere izkuntza bezala aftu bearean, berea bakarik maitatu ta bertizeena arbuyatze onek euskarari kalte andi-izigafia egin dio. Kalte au guziz kendu ezin ba'litz ere, al bertzean arindu, gutxitu beaf dugu ta oftarako, kalte ori ekafi digun bidea utzi ta bertze bide egokiago bat aftu beaf. Euskara-batasun egiñen ontan asti- ro-astiro, emeki-emeki ibili bear gerala diote. Nik ere ofela uste dut: baña naiz astiro naiz bizkof, naiz emeki naiz oldafez ibili, urte askoren buruan baizik egin ezin genezaken lana da-ta, elkafganatzeko bide ori gaurdanik kemen eta adore andiz aftu beaf genuke. Emeki ibili afen ere, ekiñen-ekiñaz, iñoz atzera egin gabe, beti aufera jafaikiaz, urte batzuen buruan zerbait baño ge- yago eginen dugu. Euskara piztu, pizkoftu, indaftu ta sendotzeko ori bakafik ez da aski izanen; baña oftarako beaf-beafak diran gauzen aftean, ori beafenetakoa dala deritzat. Bizkai'ko euskaldunen izenean eman dizkitzutedan apa ta laztana betirako izan bitez: elkafganatzeko lén-urfatza bedi ori, baña iñoz gogaitu gabe, beti aufera jafaikitzeko asmoz. Aul eta eri dagoan gure euskara zutiazi ta pizkoftu nai ba- dugu, ¡otoi euskaldunak! gaitezen beti aiskide, beti anai, beti elkaf maite. Euskara banatu, zatitu, bifindu, auldu ta eritu zitzai- gun aufeko gizaldi oyetan, Lizafaga'k nonbait dion bezala, atzo aiskide ta egun etsai giñalarik, atzo besafka, egun atzaparka, atzo musuka, egun mutufka ibili gera, zoritxafez. Emendik aufera anai gera-ta, euskaldun guzien gogoak beti aiskide bitez, apa ta besafka bebiltz, aingerutxoak bezela, beti musuka beude. Gure efi oni, izenez eta izanez, Euskalefi iraun-arazi nai ba-diogu euskaldunok Jaungoiko ta gizonen aitzinean, ofen duin egin beaf