BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

agufik gozo ta eztiena dakartzutet, Euskara, gure izkuntz zár eta maitagafia, geronen izakera bereziaren agerkunik ederena, gere gogoen asnasa ta gere odolaren bitsa bezala dan izkuntz au, piztu ta pizkoftu, landu ta edeftu, sendotu ta zabaldu nairik, an, goiz eta afais, lanean diarduten guzien izenean dakarizutedan laztan samuf au, otoi anayak, ixera aundiz, abegi onez la gogo beroz af ezazute. Odolez aufide, guraso baten seme geranok, asmo ta txede berdiñaz euskararen alde lan egiteko, elkargo ta eztayak egin bear genituke. Biotz barnetik damatzutedan besarka laztan au, eztai-besarka gozo betikoa izan bedi, bere erestuna, bitafte daukagun gere anal gipuzkoafen euskalki xamur, bigun, eztia dalarik. Beaf nuan bezela, Bizkai'ko euskaltzalén izenean, zuoi agur egin eta apa eman ondoren, nere itzaldi onen gaya adierazi bear dizutet. Euskaltzaindi'ko nere lagunak izendatu zidatena, uraxe bera da: Lizafaga'taf Joakin, Elkano'ko animazai izan zanaren bizitzaz eta jaun onek euskaraz idatziriko liburuetzaz labufkiro mintzaturen natzaitzute. Eta efexago uler dezazuten, gipuzkoerakin goi-napaf ipaf-aldeko euskera pizkatxo bat násiren dut. Lizafaga'ren bizitzaz gauza aundirik ez dakigu. Lanari go- goz ekin ziola, ori bai, ori iñofk ezin uka dezake: bañan bere ta bertzeen animen betiko osasun eta zoriona, lan eta ekiñaldi gu- zien txede nagusi zuala, apez argi onek, efitik iften gabe, bizitza izkutua eraman zuan, eta berak idatzitako liburuak mintzo ezpa- lira; lanerako zuan gaf aundia argiro erakutsi ezpa'ligute, ain- bertze urtez Elkano'ko zokoan zer ari zan, zer egin zuan ere ez genekike. «ELkano» deritzayon bere liburuak, gazteleraz idatzitako oaftxo bat du, sanduen bizitzai asiera ematen dien ingofi edo ofi aldean bertan. Oaf au José Joakin Olo'k idatzi zuan On-