BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

4110. Euskaldunak: lotsaz zaute? eta zuen izkuntzagatik zaute lo- tsaz? Baño zer? Zerbait lotsagafiz oroitzen zerate, zerbait alke- gafi ote dekarkizute burura gure izkuntza euskera ofek? Berorj gure alderdi guzietan nagusi zen egunetan, zerbait lotsagafi aundia izan ote genduen euskaldunak gure izkuntzagatik, gaur- ko euskaldunak geren agotan ori ez nai izateko? ¡Aí, euskaldun maiteak! eztegu, ez, ezer lotsagafirik euska]l- dunentzat, euskera gure alderdi guzietan nagusi giñuen egu- netatik. Euskalerfia bere izkuntza ta izaera bereziarekin, gaurdaño zaindu duen lufalde berean agertzen zaigu, bera befirik degun egunetatik. Efomatafen Erpuru — Enperadoreak — gure lufak berega- natzeko eginkizunarekin bialtzen zituzten alderdi ontako beren Ordezkari guziak; baño naiz oiek Efoma'ra itzultzean, Euskal- dunen garailarien izen anpotsua beren buruei eman, gure lufal- dean len bezin etsai latza arkitzen zuten aten atzetik zetozenak. Euskalduna, beti bere lufaldearen maitatzale berdin gabea zen, bizkofa. ta ausarta, len geldituko zen ilotz, bere lur apufik etsaien eskuetan utzi baño. Eta onengatik, nonbait, Horazio'k ezafi zituen itz oroigafi ok: CANTABER IN BELLO TERRIBILIS UT LEO. Guduan kantauriafa Leoi antzeko azkafa. Eta gure eria, bere lufaldez txikia, bere bizkortasunaz eta zintzotasunaz, efidi aundien artean aundia agertzen ba-zaigu, batez ere aundia ta maitagafi agertzen zaigu bere egiazko sinñismenaz, onen alde egin zituen bofokaldi gogofaz eta bere garaipen arigafiaz. Nere begietan, Euskalefia, Makabeotafen antzeko bat izan da, kristau izenak, «gure inguruan etsairik izan duen artean. Irudi zait gure aufekoaz esan litekela, Pablo deunak Lege zafeko si-