BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

404 — suna, indafa ta edeftasuna, onen bitaftez, ematen dion efaten duan guziari. Guk askotan, jira-biraka bezela, zeafka ta motel, aditzari izán-ekin laguntzen diogula, efaten ditugun anitz gauza, berak zuzen ta erosogo, aditza utsarekin efaten ditu. Zenbatez edef, labuf, biziago ez ote da: befof, bebil, «etofi bedi» ta «ibili bedi» baño? nork lekusken, «nork ikusi lezaken» baño? zoazkio, atozkit, «nigana etofi zaite», «argana joan zaite» baño? Bada Mendiburu'ren edozein ofialde ¡irakuftzen baduzute, ofelako edeftasunez betea ikusiko dezute. Nik ofelako guziak emen efan naiko baninduzke, ortarako egun guzia ere ez nuke aski. Elizalde'ta? Koldobika zenak, ondo zekian ori; ofegatik bere MORFOLOGÍA DE LA CONJUGACIÓN VASCA SINTÉTICA idaztean, ondo ikuskatu zituan Mendiburu'ren idaztiak. Bere aditzaren yoritasun ta ugaritasuna ikusteko, begiratu zayozute, Dogson'ek Jesusen BIOTZAREN DEBOZIOA deritzayon Mendiburu'ren libruari erantsiriko Innice DE Las 1.220 Formas DEL VerRBO EMPLEADAS EN ESTE Libro. Entzun duzute Dogson'ek ofelako idazti tiki batean mila befeun da ogei aditzaren bereix- keta edireiten ditu. Bai aberatsa ta egokia Mendiburu'ren mintzoa. Aditzaren bitartez izkintzetan (oraciones gramaticales) labuf- keta aunitz ta edefak ere egiten ditu; berez aditz ez diran itzak aditzatuz: askoko zen, «asko izango zen»en ordez; zorko diogu, = zof izango diogu; e/fzirala befiz ez arganako = etzirala arengana joango; norako dira oriek? = nora joain dira oriek? ta abaf. ltz eta aditzaz ostera, ele bakoitzak badu bere itzen joskera berezia; joskera oferi efan genezaioke, izkuntz bakoitzaren eza- gugafi. Mintza bedi bat itzik garbi eta egokienarekin; bedi gara- yen, aditzaren biufketak erabiltzen; itzen joskera baitezpadakoa badu, ofelakoaren izkuntza afotz, gogofa izain da. Izkuntzari bere biguin ta edeftasuna, dagokion joskeratik, bai-datorkio. Mendiburu'ren euskera, bere joskera egokiaz, eztiaren irudiko da. Bere idaztien edozein ofialde irakuftzen duziela, eragozpenik