BCCPAM000R57-2-18p2d000000000

—:103-— non-naikoak aditu zezayoten idazten bai-zuan, batzutan euske- razko itza ezafi zezakela, edo euskerazkoa erderazkoakin batera, edo erdera utsekoa ezafi zuan. Onela dio berak: «Galdu dira, euskarazko librurik gabez, euskarazko anitz itz; eta gelditu diranak, ez dituzte euskaldun guziak aditzen. Badira Gipuzkoa'n, Nafaftaf geyenak, euskarazkoak izanagatik, aditzen ez dituzten itzketak. Baita Nafaroa'n ere Gipuzentzat befiak diruditenak: eta Gipuzkoa'ko ta Nafaftafen baztef batzuetan aditzen dira, beste askotan aditzen ez diran zenbait itzegite. Nonnai adi ditezkeanak bilatu ditut, al egiñean, artzen ditudala Fetarako, euskarazkoak utzirik, beste zenbait itz.» (Jesus'EN BIoOTZA'REN DebBOIzOA, Iruña'n, 1751). Au bere aotik entzun ondoan, Mendiburu'ren idaztiak erdera mordoloz beterikoak, josiak izain direla usteko duzue; uste okerfa. Ez duzue ikusiko beroyetan alako: en efecto, por el contrario, a propos eta bertze ofenbertze erderatiko itz. Oyen ordez: berariaz befiz atozea ta abar. Berofela, maizik entzun oi diran itz afotzekin. Ta oraindik geyago afitzen nauana; erderaz itz askoren aintzinean ezaftzen duten des ori, efate baterako: deshacer, desleal, ez duela Mendiburu'k euskerazkoen aufetik erabiltzen. Des ofen ordez, gabe edo ez edo bertze ofelakoren bat ezaftzen du. Eta ori Lafamendi'ren iztegia erabili zuelarik, Mendiburu'k idazten dituen /efarfa ta bertze ofelako ¡tzetan agiri danez. Mendiburu berak dio, Lafamendi'ren idaztietaz mintzo dela: «Badugu bizi garanak, eta izain dute gure ondokoak, nondik atera, beaf den guzia, edeftzeko ta apaintzeko euskarazko itz- kera leuna. Ondasun au, guziok zofko diogu Aita Lafamendi'ri». (esusen BIOTZAREN DeEBOzIOA, 8; Dogson). Euskera bai edefki zekiena obeki dazagukegu, begiratuaz nola darabilen aditza (berboa). Nork ez daki ori askorentzat dan zala, euskeraz idatzi edo itz egin beaf dutenean? Irakufi zazue Mendiburu ta ikusiko duzue zeñen efex ateratzen zaion aditza bere era guzietan, zeñen egoki erabiltzen duan, nolako gozota- +