BCCPAM000R57-1-40000000000000

| 4&4RTS4Al - NESHRA hie 1027’an sariketan saritutakoa. Eguzkia ba-doa mendi - tartera: mendi goiak gofitzen ta iluna, béra. Dilin-dala artaldea ibartik gora.. atzetikan octaniak eta artzafiora... Or datoz artzai-nausi ta mofoitxoa; nagusia galdezka mutilai doa: «T’ez al-dek basefi bat bertan ikusi...?»> —«Ura bai-basefia, Zifiez, nagusi. Ibaiaren alboan antxe be-béran, ura edaten dagon ardian eran. Ango baratz, sagardi, baso ta lufak..! Ango bei eta idiak teize-zakufak..! —«T’ez ote-dek ikusi antxe lafean artzai-neska eder bat ardi-tartean? Auxe zeru artako izar argia, Laister nere ‘efegifia auxe neretzako dan ezti-ontzia. izango dana, nere biotz ee kutun laztana... Itzok entzunda ixilik mofoi zintzoa; mara-mara dario negar-malkoa. Gero zotinka dio: «Ene nausia...!: itzali da ango zure izar argia. Sh

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz