BCCPAM000R57-1-40000000000000

Artzai-nagusiari negar-neriola eskatu nion antxe neretzat txabola, ba-neukala-ta nere biotzean gafa totsoa bifintzeko besotan indafa. Nagusia au entzunda poz-poztu zan zifiez ?erantzun zidan artzai danoi ots-egifiez: Ba-degu gaurtik beste lagun bat, mutilak, agur-dagiogun, ba, jasoaz makilak! Gero kendu nituan eskale janzkiak ta jantzi nitun artzai-sofieko garbiak; belaxe beste artzai-mutilen ondoan asi nintzan poz-pozik nere artzaingoan, Emen ai! bukatu zan ner’amets gozoa telur-tartean esna nintzan gixajoa. Orduantxe eguzkia piztu zan mendian ta itzaltzen asi ziran izafak ortzean. Geroztik, urte asko, Jauna, igaro dira ta itzali etzait Zure begien dirdira. Gaur zifiez egin nazu Zuk artzai-mutila, t'eman didazu Zure artzaien makila, jantzi didazu artzai-sofieko txukuna biotzean piztuaz artzai-maitasuna.