BCCPAM000R57-1-40000000000000

Txuriak eta beltxak Mendian ardiak, Zuk ere ez dituzu Bentaja guziak. Pikuaren ostoa Itzal egiteko, Edefregia zera Nekazaritako. Galantegia zera_ Gure etxerako; Azal guriegia Otz-berotarako. Ofa gure efiaren olerki polit eta bizia nolatsu dan. Lenengoz irudi-gai bat egoki datofena bilatzen du _ iza- diko gauzetan (1) eta gero daka, agertzen du ain ego- ki adierazi nai lukeana. Zenbait efitan oraindik ba-da urte-befiko olerki luze bat onelako irudi-gaiaz guztia jo- sirik dagoana. Eztira noski osotara ondo ekafiak izan- go, bafio gure bertsolarien joera ondo erakusten dute- nak dira. Euskaldunak aldietan gauzari itzegifiazten die, ba- tez ere egaztiei; ta aien agotan jartzen ditu zerbait lo- tsa ematen dien egiak. Ori ikusi diteke Euskalefi osoan ezagutzen dan lelo onetan: (1) Oraintxe eskuetara zaigun «/fomenaje a D. Carmelo Echegaray» idaztian Apraiz J. Jakintsuak dio: «lzadiaren edertasunak, ostera, Euska- lefiko itxaso ofotsu, arkaitz galen, baso abartsu ta basefi baketsuen ikus- teak zelango gai ugari ta yoria dakartson geure bertsolarien asmamenari! Esan daike euskel-olerkaritzaren ost-itufi nagosia izadiya dala, eta beste- lako arazoetzaz bere diarduenian, izaditik artzen dabezala euskal olerka- riok euren irudi geienak.» IX uk ae