BCCPAM000R56-2-07000000000000

IV Medikua etxeratu zanean, esan zioten nola izan zan basefitar bat bere eske, eta gero befiz il zala gai ae —jAh! esan zuan; azkeneko gaitza izango zuan | ta eta juan banintz ere alpefik izango zan. © a Galdetu zioten mediku jaunari: «ez al zegoan ifiun azkeneko gaitza kentzeko sendagairik?> — —Egon bai, erantzun zuan medikuak, bafia oso ga- restiak; dirua bear liburuak, eta efemintak erosteko. —Zenbat ba? —Gutxienaz bost edo sei mila pezeta. Ofenbeste ere munduan bada ba, ta inguratalea al ditugu. Ba zortzi egun bafu ematen badizkidatzute rau juango naiz Madrilera, etotiko naiz liburu ta e mintakin eta itz ematen dizuet, eta entzun ondo, eztala ni natofenetik aufera ifior ilko efi onetan, eta ilko belts ni urkatu nazazute, Poztuzan efi guzia, etaemanzizkaten zazpi mila pezeta: Juan zan Madrilera eta idatzi zion alkate jaunari, esanaz bazitekeala oraindik uste bafio egun geiago iga- ro bear izatea, bada makifia befiak egiten asi zirala, | nak bafio obeak, bafia nola naire amabost egun bafu etofiko zala, eta itxi zezatela ilefi edo kanposantua. — Poztu zan efi guztia, jo zituzten ezkil edo kanpaiak, musika kalez kale, eta jaso zuten arku eder bat saferan idazti onekin: Mediku jaunak egin bada berari esker bear du safera, emendik aufera, zoriondu dezagun beti biziko gera bere etofera iltzen ezpagera. 299433