BCCPAM000R56-2-07000000000000

—Izango du afengoren (causa) bat. _ —¢Baifia zer? _ —Zerbait. _—«Zerbait» orixe da ba nik sien nai* nukeana, ezin dedana. —Zerbaitere izango da. ‘ iak urdalera jotzen zutela. _ —¢Ba al dakizu antzifiako ardi efenaren befirik? —Ez. _ —Aditu ba. Ardi efen bat zegoan artalde batian, bestiak sororen baten sartzen ziranian, bera nai izan ia, kontzientzia> esanaz. _ —<Zergatik ote? - —Jan etzezaten. Baia egun batian bera ere sartu eta orduan <afas», <afas>, deadar egiten zien. _ —¢Zer esan nai ote zuan ofekin? _—Zearo jateko sustraietarafio. Aaria asi zitzaion rdi efenari efietan, esanaz: «kontzientzia> deader egi- ten zenduan atzo, gu kezkatan jartzerafio, eta gaur as». ¢Zer afengo dezu ortarako? _ —Ara ba, jauna-erantzun zuan apal apal (umil) ar- efenak,-nik ba det nere afengoa. _ —¢Zer ordia? aariak. —Zerbait ere bai (ardiak) —dZerbait orixe jakin bear det ba nik. Zerbait orixe enuke ba esan nai. Ba esaten ezpadidazu, burukada batekin lertuko —Ara ba, jauna, bedofi bakatik esango diot; urdala 0 bigufia det, janari ona eskatzen dit; beste lagunak aten ikusi ta ni goseak, etzidan on andirik egiten. oe aes —Kofilo zatak esan oi zuan «zerbait> en gaitz gu- n sartu.ezifi, eta deadarka asten zitzaien: <kontzi- | Ys