BCCPAM000R47-1-05p07d00000000

Nere etxian beti izan ditut nagusiaren eskuak, lagun egin dit nere etxian gobernatzeko kaskuak; befi’e ezta palta gure etxian arrautz’aragi preskuak; datorren jaun ekarriko’izkizut galtzerdi kriztalezkuak. Zifiista zazu gizon zintzoa ni aterako naizala, errespetua ekarri bear gizon on bati bezala; andrerik gabe ezin litake gure etxian ifola, pentsatu zazu ezer faltik ez ondo biziko gerala. Gaia: Berdifia. Narbarte.—Etorri ezgeroz begira nago ementxen neskatx bateri ain da zuri ta gorria eta asko gustatzen zait neri; beitu batian orren bogiak . Ama Birjifia diruri; badakit eta karifio piskat berak dio Narbarte’ri Zu zera neskatx aintxen polita nik emango zaitut ontzat, aspalditikan neure biotza gustatuik dago zuretzat; gure etxean bada lekua olako neskatx batentzat, eta moldatuko ote geraden niri iduritzen zat. Oei t’amar ardi mendian dauzkat, etxian dittut antzuak, bi bei bikafiek beren txalakin ukullun dauzkat lotuak: koneju sail’ bat badaukat eta ausarki dittut olluak; Neskatx ederra, zuk non billatu © mutil aberatsaguak? Juraduak artu zuen erabakia au zan: Azkenerako pasatzeko Narbarte eta Ma- dariaga. 1’go Sayoa: Puntua jarrita. Puntua.—lItxasorik ezpalitz ibaiak nagusi. Narbarte.—Olakorik aspaldin ezgendun ikusi. Gure ur guziak ara dijoaz igesi; arrek arrazoi txarrik 2’gn Sayoa: ezbeitu merezi. Puntua.—Sekulan ez det izan ain onenbestekoz. Madraiaga.—Zerbait esan bear det nik gaur nere agoz; eguzkia juanda gauban gaude gu otz; poztu degu arratsalden gaur makin bat biotz. Elkarrekin teman. Narbarte: Aralar-mendiko artzaia.—Madariaga: Ikazkifia. Narbarte.—Madariaga ikazkifi ona bere denbon izan dut-a, badakizute gaiz txarra dala gaur artzaiaren kontua. Oei bildotx bialtzen baitut larrera gelditu erdik galduta, ni zuregana nua laguna ardizar oiek salduta. Madariaga.—Artzaia onek ezditu egin mendian jateko orduak; berriz bildotxak izango ditu eri edo elbarduak; artzaia onen bizimodua obeagua nork duan, ardiak utzi ta edaten dizkit nere txabolan arduak. Narbarte.—Madariaga au mintzatu zaigu lapurra naizen bezela, lenen banakin geure mendian bizi gaiztoa bezela; zer uste dezun artzain begiak lotan egoten dirala? onek arkumeak jaten dizkit ardua edan bezela, Madar.—Ustez artzeko naukan nik zerbait jarri nau ia zorretan, artzaia beti lotsagabea da beste erritako lurretan; ofiziua ori jakindu gizarajoa aurretan, arkume danak berak jan dittu nere ikatzakin erretan. Narbarte.—Ez ala uste moskorra badala ikazkifiian konduta, Narbarte’k zerbait esan bear du motibua’re badu-ta; onek besterik aitzaki bota ardoa berak edanda, edo kiebrako duela esan kolperik jotzen ezduta. Madariaga.—Sekulan ifiork neri ezdit esan alperra izan naizenik; befiere ez diot ardiai jarri jateko larre gizenik; dudarik gabe berriro ere ez daukat gaizki esanik moskor dabillen artzaiak eztu befiere egingo gauz onik.