BCCPAM000R42-3-45000000000000

4 ; KOR —31 tonar, apilas korkotz, bled 1 koroildu, desp ] plumarse. [cloquera. | koroh (Kol í uec j korokatu, pon £ ec koror nilo, 1] koronbilo, nudo de la aza- koropil , v. korapilatu koro) kor: kor lr Kn , korapilo. a05s0 anl- il E u, '0ska (koska), dificultad bst culo, tropiezo salte, S rosti (gorosti), acebo. koro (gorotz), excremen- Ki rputz (voz euzkérica, se- kor kor kor kor ko kor ún Arana Goiri), cuerpo. ta (:), cortijo. tabanaka, al marro. taítz, estiércol, taiztu, abonar con es- ércol. [rústica. rtal, cancilla, puerta taloi, basura para .es- tiércol. kortamufa, yezgo. kortxel, cortijo descubierto kor txinta, tiempo .bachor- 1050. -kof (-of), sufijo que signi- ica propensión, aptitud, lidad; ¿zukof, tímido Saro, penetrante, kof kof koitz, joroba. koiztun, jorobado. kofok, regúeldo, eructo. ko gúeldo. Ffoka, regoldando | re- bo KOS ' > L kofokada, ' Ln L- a KOFOK-egin, eru dar 4 z >” L L : : poraDra kofok: S 1] kofokoildi Spror narse, q kofomio, odi sión t ) Cc koronga canao kofongatu, roncar Ca h ; kofonkada, ronaqt rrulic ' kofoska, ron kosk, mordisci cho Jue. koska, n ella, ab muesca, « nichór te, satiente, ch cuentro, dificulta ma, disminución reza, ¿ kosk abil Lo, cascabel. koskada, mordisco| choque koskaka, a topetazos, cho cando | a mordiscos. koskalari, mordedor, koskan, pericarpio - de nuez koskaran, mancha produ cida por el Koskan koskateko, mordisco, koskati (de -ti), áti raro. koskatu, mellar, abol moracr cnocar | Ulk flarse. [der ¡ chocar kosk-egin, mellar | koskitu. (de oftz), sel

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz