BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

70 Lapufen menpean zela, ara non ikusten dituzten aufeko mendian ar- madun gizon batzuek. Gure gizonak, armadun aiek lapufak ziralakoan, igesari eman zioten eta zokogune batean gorde ziran. Baifia armadun aiek Gobernuaren soldaduak ziran, lapufai gudu ema- tera zijoazen soldaduak, eta Isidro Anaiak paper bat erakutsi zien, zertara zetozen adiaraziz. Soldaduak esan zieten: »Ez gero olako txora- keriarik egin, ez joan lapur oiengana. Guk emango diegu komunista tzar oiei zor zaien ordaifia, eta misiolaria askatuko dugu. Etzaitzue komeni ez gu- re aufetik eta ez gure ondotik joatea; gure aufetik — joan ezkero, gu garaiturik gelditzen bagera, ez- beafen bat gertatuko zaitzue bearbada; ta gure ondotik joan ezkero befiz, lapufek ilko zaituzte, -zuek ekafi gaituzuela uste izango dute ta. Zoaz- te beraz atzera, eta gu aufera joango gera, lapur tzar oien zapaltzera.» Ezinbestean etsi zuen beraz Isidro Anaiak eta atzera itzuli zan, biotza puskaturik, bere baitara- ko auxe ziola: «Or gertatuko da arako Ebange- lioko parabolak dionez gari artean ereindako be- lar txafari gertatua: soldadu auek bizia kenduko diete bearbada gaizkiegile aiei; baifia aufetik la- pufek gure misiolari gaixoa ilko dute.» Gobernu- aren soldaduek bataloi bat egiten zuten, Tsao ko-