BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

SAA | 3 Laputen Menpean 61 etofi zuzena, naspilgabea. Ibaiaren beste aldetik datozen bala batzuek sumatzen ditugu. Jaiki eta mendian gora laster egiteko agintzen dit Aranon- dok. «Zer da ori?» galdegiten diot.—<«lIri etzaik axolik» erantzuten dit. Eta nik lastefari ematen diot, besten oazalak soifiean ditudala; lastefari ematen diote beste atxiloek, eta bai komunista geienek ere. Tiroak lenbizian bakan ziran, orain usuago di- ra. Itzaldera (eguzki-sartze aldera) begiratu nai dut, baifia Aranondok galarazten dit. Bala ba- tzuek txistuka lurperatzen dira. «Gu ofen efuki- gabe il nai gaituzten oiek nor dira?» galdegiten diot.—«Ago ixilik eta abil laster» diost Aranon- dok, eta bere beso sendoaz auferontz bultzatzen nau. Alde batera ta bestera txistuka dabiltzan balai izes egiteko, lagun asko lufera etzaten dira nere eskuin ta ezker aldean. «Ezin dut geiago!» esaten dut zartadan, eta soifiean ditudan oazalak luféra bota ta nere zain- tzale Aranondori aurpegi-emanik eun-ta-bereal- dikoak esaten dizkiot. Ofela asafe itxuran arekin izketan ari naizen bitartean, ederki oartzen naiz zer gertatzen dan. Soldadu-multzu bat dator Sen- xelipu aldetik, eta oiek ari zaizkigu tiroka ater- tugabe. Nik badiot nere kolkorako: «Auxe da saa aacneari anaemia meeetine a y ‘ f i 5 an aaaesiaiiaamammenaianmsenaiaiemiaiaas eine