BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

56 Lapufen Menpean de jartzen naiz eta al bezala laguntzen diot. Ga- xoak fedea eztu galdu, lapur egifiik badabil ere. Azaroaren 14’an, egun osoan aldapak gora ta bera ibili gifian, apufik ere jan gabe. Ogi-puska bat eman zidaten, eta nik, goseak zegoen beste atxilo bati eman nion oso osoa. i Beste komunista bat, adifiekoa bera, gurekin izketatu zan; aren izenaz ez naiz oroitzen; misio- en befi ere bazekien poliki. Beste gauza askoren artean, neri atsegifiik bat ere egin etzidan auxe ere esan zidan: «Misiolaria Txinan jende andia da, gure uri aundietako mandarinen pare.» Ofe- kin esan nai zion nere zaintzaleari, misiolariok oso aberatsak gerala, eta bere eskuetan nindau- kan ezkero, neri alik diru geiena ateratzeko. Nik erantzun nion, baietz, misiolaria jende andia da- la, baifia animako gauzetan bakafik, eta ez gifia- la bat ere aberatsak. «Egafi naiz!» oiu egin nuen. Goizeko bosteta- tik asi-ta bidez genbiltzan, eta afatsaldeko lauak edo ziran; ago-sabaia legortua nuen ta ur-tanta batzuek nai nituen; baifia biotzgabeko sasi-kapu- txinoak ukatu egin zizkidan. Ogei ta amasei urte egin ditut komentuan, eta urte guzi oietan nere Guardian batek ere eztit olako ezezkorik eman! Oi nere Ordenako Guardian santu ta efukitsuak, eee S