BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

Lapufen Menpean 45 auxe esaten zidan: «Aita, zain zazu ongi zure osasun baliotsua, eta batez ere erne ibili komunisten eskuetan ez erortzeko. Aien menpean erori diran askok be- ren osasuna galdu dute; geienak misio-lanetarako gauza eztirala gelditzen dira, asko erotu ere egin dira. Bizpairu urte gofien artean egondako mi- siolariak beren etxetara erdi-eroturik etortzen ikusi ditugu.» Ez nekien misiolari apaizik befiz ikusiko ote nuen, eta ikusi ta ere zintzorik egongo nintzan ala burua nasirik, eta zer gerta ere, azken or- duko konfesioa egitea erabaki nuen; nere bizi guziko konfesioa jende guzi aren aufean. Zenbait ordu lenago artua nuen asoluzioa Sanxelipun; ilabete bat lenago nere bizi guziko konfesioa egi- fia nuen Yegnanfu-ko Frantziskafen etxean. Ala nenbilen aldi guzi artan, beldufetan, eriotza ur- bil nuelako ustean. Konfesatu nai dudala esaten diot Bartolome Aitari. Baifia onek, bear baifio andiagoko beldur batek artu nauelako ustean, esaten dit: «Utzi orain gauza oiek, kendu gogorapen ilun guziak; gaur berear ekafiko dugu zure eros-saria, ta biar elkafekin egongo gera misio-etxean. Ala ere, konfesatu nai baduzu...»