BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

Laputen Menpean 37 ra ba ote dugun galdetu zigun; lenengo efialde ura Txinatar Afesiaren ipafaldean dago, eta San- xelipu-tik oso ufun beraz; eta Yegnanju are ufu- nago bearbada. Ilabete bat aufetik ibili nintzan bazter aietan, eta banekien ongi zenbateko bi- dea dagoen araijio. Azkenez, bederatziak aldera, triaomi edo A- rabia-garizko zukua eskaifii ziguten. Nere bi la- gunak doi-doi mustatu zuten; nik, jateko ta jate- ko esan nien, eta ez esan bakafik, baita neronek azkar janez erakutsi ere. Alpefik ordea! Jateko- txotxak katiluan utzirik, an zeuden nere lagun gaxoak, gogoeta ilunetan pulunpatuak. Nik nere aldetik ustu nituen eztakit zenbat katilu, baifia filosofo-gisa jaten nuen. «Jan zazue, esaten nien nere lagun efukafi ai- ei; orain baduzue jatekoa, ta jan zazue; ibilketa luzea egin bearko dugu agian, eta non afalduko * dugun eztakigu». Baifia aiek, laster etxera itzuli bear zutela etsirik baleude bezela, etzuten jaki efesumindu ura jan nai. Isidro Anaiak, bere buruari poliki eragifiez, ola zion: «Ostu dizkiguten mandoen gaifiean era- mango gaituzte, éta patxada edefean joango ge- ra.»—«Bai zera, erantzun genion; S. Frantzis- t : | ' E eee eee cxepeees