BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

Lapufen Menpean 29 Eta nik nere aldetik esan nien lapufai: «Guk eztugu zaldirik.» Ta alaxe zan egia; lau mando ta astotxo bat badigutu baifia zaldirik ez. Bartolome Aitak befiz ere: «Gure abereak e- maten ezpadizkiegu, ilko nautela diote. Eta ola- ko tzarkeria egiteko beldur gutxi lapur biotzga- be auek.» Nere anai gaxo artaz arduratan jafi_ nintzan, cta aren inguruan zegoen lapur-taldeari nerekin etortzeko esan ta okulura eraman nitu- en. Gero nere lagunengana itzuli nintzan atzera, Orduko etxe guzia bipiltzen asiak genituen, ateak autsi, kristalak puskatu ta etxeko zer gu- ziak azpikoz-gora irauliz. Armak eta dirua ta kartutxoak nai zituzten batez ere. Eizarako es- kopeta kaxkar bat beste armarik etzegoen; ikusi zuten ura, baifia bertan utzi zuten. Dirua befiz, dolar batzuek ez beste guzia mofoiak gorde izan zuten leku seguruan, Bartolome Aitaren agin- duz. Oiu bat entzuten dut, Bartolome Aitarena: «Ai! lotzen ari naute!» Geroxeago orixe berori- xe esaten du, Isidro Anaiak. Ni lokabe (libre) nengoen oraindik, baifia lapufez inguratua ta beste misiolariengandik piskabat aldendua. Gauzak zertan ziran ikusi ta iges egitea béste- rik ez neukan, misio-etxean ezer egiterik etze- goen ezkero; Aurtzaro-Sandutegia ta nere bi la- Ee Sk tar ze rhe Ee rt Ee as rag ra aN