BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

Lapufen Menpean 25 Orduan esan nien nere bi lagunai, joateko be- rak igesi, ni geldituko nintzala nexka aien zai. Baiia Bartolome Aitak, eginbideko gizona baita oso, bereala erantzun zidan; «Ni naiz emengo efetore, neri dagokit Aurtzaro-Sandutegiaren zaintzea. Ni ez naiz emendik joango, zuek egi- zue nai dezuena.» Bartolome A. ofen gogor ta etsiaikustean, al- per iduritu zitzaidan geiago ekitea; baiiia bera alako galbidean bakafik utzi beafak min ematen zigun, ta bere aldean gelditu gifian. Biok ango egur-pila batean gorde gintuen gure erloju ta ufats-neufiak, Isidro Anaiak befiz galtzerdi ba- fuan sartu zuen bereua. Gure izketaldi ura bukatu ta zenbait gauza prestatu ondoren, Aurtzaro-Sandutegira aldatu gifian, eta an arkitu gintuen emakume ta nexka gaxoak zoko batean kuzkurturik, fusil-bunpada ikaragafi aietaz izuturik. Antxe geunden begira zer gertatuko ote zan gau bereartan gure etxean ta geren baitan ta batez ere aur aien baitan, aiek zaintzeagatik geren bizia ere galtzeko afiskuan jartzen gifiala. Gaueko zortziak edo ola ziran; ilargirik etzan ageri; gau iluna zan, zeruan izar bat edo beste. Zeruko Argiaren Izpiak, lil, 4.