BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

Lapufen Menpean 21 ‘ dia geroko utzi nezan, afen ta afen! eskatu zida- i ten nere mofoiak; neska kristau-gaiak Fraduatar Frantzisko Aitaren befi galdetzen zidaten, lapu- fak noiz ta nola afapatu zuten ta ola. Nik eran- tzun nien: «Ain xuxen ere, atzo izannituen Yeg- nanfu-ko Vikariatotik eskutitzak; eta aiek diote- nez, soldaduak askatu dute Fradua Aita, naiz be- so bat zauritua duen>. i «Kontu andia izan zaiozu gero zere buruari, esan zidaten; ez al zaitzu zuri ere olako zoritxa- _ fik gertatuko». Nik ifipafe batez erantzun nien; baifia ura ifipafe gogoangafia! Andik bi ilabetera arte ez nituen befiz ikusiko nexka gaixo aiek; eta bi ilabete aietan, gizonik azkar eta sendoena ere onda dezaketen neke gaitzak eraman bear nituen. Beti bezela, nere mando gaifiean ninjoan ni; | ingurumari guzi aietan ezaguna da nere mando ori; biufi xamafa, baifia txintxoa ta pixkofa. Bi- dean ez nuen oi-ez-bezelako gauzarik bat ere aurkitu, naiz bazter guzi aiek ispiaz, ixil-befika- riz beteak egon. Sanxelipu-ra iristean, Meza sandua entzutera bildutako .kristauak agur. egin - zidaten; gero nere mandoa artu ta guzia bakean zegoela esan zidaten. Bartolome Aitari bere eliz- tafak atsegifia erakusten zioten, etxera onik biur- tu zalako; Isidro Anaia befiz etofia zan beste