BCCPAM000R42-3-27p03d00000000

Se Lapufen Menpean 109 ten dan bezela, zeremonia ortaz afitzen ziran gofiak, batzuek onesten zuten, besteek pafaga- fitzat artzen. Nik Gurutze Sanduaren egitean, jaten ari ziran janaria ematen zidaten askok, eta bai auxe esan ere: «Ofa! bere Jainkoak bertan utzi du ori, eta bere etsairik aundienak geran auetaz baliatzen da oferi mesede egiteko. Agur- Maria ta Gurutze-Sanduaren oiek amaika zefiki puska ta faisan-saieski eskuratu zizkidaten. Nere egunoroko otoitzak lapur askoren aufe- an aruntz-onuntz ibilki egiten nituen; nik ezpai- fiak igitzen nituela sumatzen baitzuten, belafiak nere ago-ondoratzen zituzten, nere itzak entzu- teko. Baifia afotzaren izkuniza etzutela ulertzen ta aldegiten zuten. Otoitzean ari nintzan bitar- tean, ez nuen nai ifiork itzik egin zezaidan; eta norbaitek itza ematen bazidan, ixilik egoteko adiarazten nion, beatz ta ezpaifiez gurutzea egifiez. Misiolariak, ageri eztiran izaki batzuekin iz- ketan ari dan bitartean ezer jaten eztuelako otsa zabaldu zan lapufen artean. Ori egia ote zan ja- kiteko, jaki gozoak, berentzat atonduriko jakiak eskaintzen zizkidaten. Ni ontzia eskuetan artu, ta afosarioa bukatu arte ezer murtxatu (probatu) gabe egoten nintzan. Egunoro etortzen zitzaiz-