BCCPAM000R37-3-47000000000000

Begiak lañotuak, makurturik burua, muturik eztafia, sutan bekokia; Ta gogaketa beltzez josirik oldozmena... ¡Ziñez efukafia, zu, olerkaria! Leiaz banatorkizu oñazea arintzera, Nere maitasunakin dakartzut alaia. Argitu nai dizkitzut zure begi itun oiek, Zure minarendako dakar sendakaia. ¿Eme gain arin baten mukertasun ankerak Bifindu ote ditzu zure gogo ituna? Edo ¿ikusi zenuen norbaitek zeramala Zure maitasunaren bitxi ikuz-kutuna? ¿Idoro ote dituzu ludiko basoetan, Ezpainetan ifiño aizkide maltzutak, Laister, baña, ufatzeko, pizti goseti legez, Zure isate osoa: gogo ta ezufak? Esan, esan, lenbailen zein dan zure lafia; Uxatzeko gerturik nagokizu bertan. ¿Zein, zein da iluntzen zaitun goibel izugaria? Beazun mingots ori ¿zertan dago, zertan? OLERKARIAK ¿Zure itz ederaz bide zatorkit gogo minduan Oñazeak befitzera? 72