BCCPAM000R37-3-47000000000000

178 Gozo-samiña, beraz, izanik aldegai, olefki baten dirault gogamen osoa. Aratziñe: Zugana eldu naiz biotzez; muin-berezi dakarzut gogozko lorea; onen txuri-gofiaz apaindu ba ziñez ikugai ez dan zure basetxe maitea. Eskuzabal ixuri gure sugartxora goiko lafe-bitxien usaiki garbia; uFin-emai onegaz elkafen gogora iratzi dedi, maite, zorion guzia. ¡Oar!, biotzetiko susnoa bezela lafanbiloen usai jatofa nabari...! Esan beafik ez det zurea naizela, iturtxo (*) bat ongien baiezkoaz dari. Aur nitzanean amak muxuka loaren biguna jausi eta ¡ondore gozoa! zu nere lozai ziñan amatxoren ufen. Oroimenaz pizturik dakust aurtzaroa! Gero jaiotzeFitik Ameriketara yoan aten, egoiten labuta..., biziro azkar nik ango aldi, ne amets-iñara ega zoliaz laister eman zan befiro. Erbestean iñoiz ez gozarte geldirik; etxekoi dan erleak lili afotzetan (1) Biotz-Ituri.