BCCPAM000R37-3-47000000000000

bersoak. Gaia, bera ere, jatofiz antziñako olerkariei atsegin zitzaiena. Onela zion beste efikoi ertilariak: «Senafak, Iruñako perian, behofa erosi. Goizaldera etxeratzekoan, ateburuan krisaluz argi egiñaz zegoan emazteak bere gixontxuari onela diotso: «Horixen da behor txafa Eta beralde zahafa Hortan gastatu dautazu pameliko behafa... Sal nintzake sos batera Zaldi eta senafa.» Olerti-guduko epailari norbaitek Jakakortajarena'ren «Gure Astoak» poesi gorenaz bezelaxe autu zigun. «Gu- re Astoak» eta «Amandrearen Oloak» kidekoak dira eta guraso baten aufak. Biak nekazarien bizitzari dagozkio- tenetakoak, paferantzean asmatuak, iFi-jolasean sor- tuak. Astoaren akatsak bein; olo zekenen antzutasuna bestean gai pozgafiaz olerkari gazteak darabilzki. Abere trakets-elbafituen zoritxafa, bertso iFikoietan bikain adierazteko ez dira makalak izan eusko olerka- riak. Ez dira ere gaurkoak oietako olerki batzuek. Ara ezagutuenak. Efikoi kutsua daramate «Iruñako behorak» eta «Ixt- kefaren zamariak»; aberatsagoak «Ikhasketako man- doa», eta Zaldubi'ren «Meetegiko Txakufa»; ariñagoa,