BCCPAM000R37-3-47000000000000

116 Zure eskutan il dana, ez dago ilda ziñez: etzanda lotan dago, lotan atsegiñez. Gurutz-gañetik zaintzen aren lozofoa kantari an du ernai zure txoriñoa. Zuk sorten dezu nigan poz-iturburua ta urez josi ituria griñak agortua: zure arnasik gabe ez da biotzean lore mardulik sortzen arantzen artean. Gizona, zu gabe, da lur-gañeko orbela ta 11dako iturburuen ituri mospela ta atzeri-lur malkafan, galduta bidea, noruntz doan ez dakin itsu eskalea... Arkaitz-gañean zutik zauden gurutzea...! Argitu zuk, ba, nere bitzitza-bidea. Zugan artzeko gure naigabe-malkoak Uztute'n zakust noski zabalik besoak. Zure oñetan dauden efien Euzkia...! Guzien gaiñ ixuri zorion-eztia. Izan biotz aularen babesa ta kaia, nere itxaropenaren pozezko sustraia. Izan gau ilunetan izar eztikofa, bakardadean, gure aizkide jatofa, bizitzaren itufi agortzen ez dana, maitasun-ilargia, maitale laztana. Atokeriz josia ta ametsez betea,