BCCPAM000R37-3-47000000000000

Vid'io pien di spavento, Perch'esser mi parea pur su nel cielo; Tal di dolcezza velo Avvolse il bel piacere agli occhi miei.» «Itzalpeko belar gañean zerua bezin garbia zeritzaian aingerutxo arin-zuria eseritzen ikusi nuan; ene begiak pozez lansotu ziran.» Urte giroak, udabefi eta uda-gaiak batez ere, olerti mamitzat aukeratu dituzten poesilariak amaika maita- gaFien onurak jaso omen dituzte. Oek sormena ernaitu, irudimena zirika, amets-eredu-jantziak eskeñi omen dizkate. Afotz olertiaren kutsurik, Lizardi'ren neurtitzetan aurki ezin lezazuke, ordea. Barneko iturburutik jaio zaizkio mami-azalak. Edefak ba-dira ere, eusko-olerka- rienak dira. Ez irakufiz ikasiak, adi-muñetik sortuta- koak baizik. Bertsoak eusko-guna efaiyetan daramate. Euskerari dagokion gisa tajutuak dira. Gaurko olerki au iraku- Fiaz antziñeko poesi bateren-baten oriopena datorkit burura. Alako bertso efikoien doñua edo: «Iduzki danean, zoin eder itzala, Maitia, mintzo zira, plazer duzun bezela.» Euskera onela, olerti bidez erabefitzea, antziñeko guna gaurko izkerari txertatzea dala deritzait. Jantziz oraingoa ba-dirudi, barnez aspaldikoa izan dedila. Ala, Lizardi'ren «Urte giroak ene begian».