BCCPAM000R15-2-18000000000000

Aita Zeruan danak bakafik azten ditu. Zenbat geiago zuek etzai- tuzte aziko? etzerate aren Arduratasuy edo Probidentziaren umeak? Begira orobat soroetako liliai ¿nork ditu andiarazten? nork di- tu ofen ederki apaintzen? Berak ez dute ofetarako lanik egiten ez eta ere iruten. Eta aitortzen dizuet Salomon efegea bera bere afo- keri eta omen edoore guzien erdian bein ere ez da apaindu lili oietatik bat bera bezin ederki. Eta Jainkoak artzen badu ofenbeste ardura (kontu) soroetako li- lietaz, gaur bai ta bigar ez diranez, ¿zer ez du egingozuengatik, si- ñismen gutxiko gizonak? Ez beraz bururik autsi sinismen edo fede- gabeko gizonak bezela, olako kezketan. Zuen Aita zeruroak badakizki zuen bear-ordu guziak. Neufiga- be ona dalako ez zaituzte utziko ezefen beafean. Bila zazute len- bizi Jainkoaren efesuna (efeinoa) gañerako gauzak erantsiko zaiz- kizute. Bitartean kristau maiteak ez uste izan ¡tz ojetaz Jainkoak dei- tzen gaituela bi eskuak sakelan edo alper egotera. Ez, ez; Jainkoa- ren laguntza iritxi beaf da ongi leiatuz irabaztera. Ezer egiten ez duanak ez du izango ezer ere. Lanmik gabeko saririk ez da. Guzien gañetik ez mindu (ofenditu) Jainkoa. Pekatuaz ez jafi Jainkoaren etsai. Gero lotu zaitezte ziñez (benaz) lanari. Ontzat artu zazute Jainkoak bakoitzari eman dizuten bizipidea. Zuen indaf ta eskuz lan egizute; alpef egoteko, Jainkoak emandako onetaz lan egin zazute zintzo ta zuzen. Ba dezute bizitzekoa baño geiago? geiegi ori ez nolanai on- datu. Gañerako ofekin lagun itzazute beafean diranak, gauz onak egin itzazute, Jainkoak ere ofduan ez dizute uts egingo. Doi-doia bizitzeko duanak, ipiñi beza bere uste guzia Jainkoagan. Aditu di- zute beiñ ere Jainkoak baztertu duala beragan ondo ta auf baten antzera ustea jafi duana? Iñoiz ere ez, dio Dabid efegeak, iñoiz ere ez det ikusi Jainkoak baztefera utzi duala jende zuzena, eta jende zuzenaren aufak bere ogia eskatzera indafez beartuak izan dirala. Deunen (santuen) bizia or da itz oien lekuko. Jainkoak bialtzen dio bati ogi erdi bat egun guziez bele baten mokoan. Beste baten- gana bialtzen du aingeru bat saskitxo bat eskuan jatekoz betea. Beste zenbaiti ogia ugaritzen zaiote eskuetan. Eta azkeneko, bere sakeleko dirua gogopari edo limosnetan beti ugarituz dijoakio bes- te bati. Ofa zer dan gertatu igarotako gizaldietan. Jainkoagan zuten uste aundiak, ofa zer dioten irabazi deun