BCCPAM000R15-2-18000000000000

Jaungoikoaren efukitasunak azkeste edo asoluzione baten bidez tu egingo die paiñera eta suntsituko, ezereztuko ditu guziak, aizeko odeiak aizeak suntsitzen dituen bezela.—Baiñan bizitza guzia orain arteo pekatuan eraman degu!—Zenbatu al dituzue Jesu Kristo- ren odol tanta guziak? Neurtu al dezue Jesusen gorputzeko zaurien barnatasuna? Eta, batez ere, izartu, neurtu, al dezue Jesusen Biotz Agurgafiaren zabaltasuna? Ez ote da gureganako efukitasuna Jaun- goikoaren ontasunik aundiena eta ageriena? Jaungoikoaren baitan ez da ezer alpefik, eta zeruko efeinuan ez da bere efukitasunaz ba- liatzen. Zer luke aingeru eta santuetan barkatzekorik? Ez du lufeko zuzen-zintzoentzat askorik baliatzen. Zuzen-zintzoak, justuak, ez ote dute bada zintzoki Jaunaren naia egiten? Eta orduan nor geldi- tzen zaio efuki beafez? Pekatari, obendari, doakabea. z Beraz, k. m., obendarientzat da Jaungoikoaren efukitasuna. Pe- katari doakabeaz ufikaltzen da Jaungoikoaren efukitasuna. Pekata- rien biotzetara ixurtzen du Jaungoikoak bere barkapenaren gozoa. Nai bezain andana aundian eta beltzak izan bitez gure pekatuak, obenak; damutasun egiazkoaz eltzen badiogu Jaungoikoaren efuki- tasunari, ez gaituzte galduko, ezin gaitzazkete galdu. Zergatik da Kain inpernuan? Bere anaia il zuelako? Ez, Jaungoikoaren efukita- sunaz etsitu zuelako baizik. Zergatik esan da Judasez: Obe zan a- rentzat sekulan sortu ez balitz? Bere Jaungoikoa saldu zuelako ala? Ez; itxaropena gabez, etsipenez bere burua urkatu zualako. Doaka- bea! Ezafi balu bere itxaropena Jaungoikoaren baitan, Jesu Kristok barkatuko zion bere salkeria, Pedro Deunari bere ukatzeak, Paulo Deunari bere tzarkeriak, Madalen Deunari bere itsuskeriak barkatu zizkien bezela. H Efukitasunak ez dio iñori kalterik egiten, ordu guzietan lagun- tzera ekafia da; ez du iñor zigortzen, uts guziak barkatzera ekafia da; ez du iñor baztefera uzten; baiñan ekafia da guziak gozatzera. Ofa zer digun oraindik esaten jainkozko itxaropenak: Ez esan be- raz, k. m.: Jaungoikoak barkatu dizkigunean gure pekatuak, aren begietan zuzen eta garbi geranean, zer egingo degu ainbeste oitura tzafen efoak gure biotzetatik ateratzeko? Nola zapatuko ditugu gu- re griña makufak, nola etengo ditugu alde guzietatik loturik gaduz- katen lokafiak? Itxaropenak emango dizue garaipena. Jonas igarlea, itxasora bota zutelarik, uainpean iltzera zoan, zi-