BCCPAM000R15-2-18000000000000

319 eta iruten. Eta aitortzen dizuet, Salomon efegea bera bere aundike- ri guzien erdian, egundaiño ez dala apaindu lili oietako bat bezain ederki. Eta Jaungoikoak artzen badu ofenbesteko ardura landetako lili- az, gaur bai eta biar ez diranaz, zer ez du egingo zuengatik si- niste apufeko gizonak? Ez beraz bururik autsi, sinisgabeak bezela, olako griñetan; zuen Aita zerukoak badakizka zuen bear-ordu guzi- ak, aren ontasunak ez zaituzte utziko ezeren beafean. Bila zazue lenengo zeruetako efeinua eta arako bidea eta gaiñerako gauzak emanak izango zazkiízue nasai. Alare, k. m., ez uste izan, itz oietaz Jaungoikoak, bi eskuak kurutzean, egotera deitzen gaituela. Emen, beste gauzetan bezela, Jaungoikoaren laguntza iritxi nai bada, bear da lenik alegiña egin la- guntza ori irabazteko; lanik gabeko saririk ez da. Ez mindu Jaun- goikoa eta egin zazute ongi eta iritxiko dezute laguntza. Lotu zai- tezte ziñez lariari; onetsi zazute Jaungoikoak bakoitzari eman dizu- ten bizibidea. Balia zaitezte zuen buruaz eta zuen eskuaz; ez ditu- zute alpefik edukitzeko emanak. Jaungoikoagandikako ondasunak erabili itzatzute jakinduriz eta zuzentasunez. Ba al dezute bizitzekoa baiño geiago? Geiagoko ori begira no- lanai xau. Gaiñerako ofekin lagun itzatzute beafetan diranak edo egin itzatzue gauza onak. Orduan uste izan zazute Jaungoikoak ez dizutela sekulan utsegingo. Doi-doia bizitzeko duenak ezar beza bere uste osoa Jaungoikoaren baitan. Beiñere ez da aditu Jaungoi- koak baztertu duela aren baitan uste izan duena. Sekulan, dio Dabid efegeak, ez det ikusi Jaungoikoak baztefera utzi duela gizaki zuze- na, ez eta ere gizaki zuzenaren aufak ogia eskatzera beartuak izan dirala. Ez, Jaungoikoak ez digu sekulan uts egingo; itzeman duana betetzeko neufigabe zuzena da eta neufigabeki altsua. Ez gaitu se- kulan gezurtatuko; egia bera da; ez eta sekulan baztefera utziko, neufigabeki ona dalako. Beraz, k. m., zernai dezutela egiteko, ezar zazue zuen itxa- ropen guzia Jaungoikoaren baitan. Mundutafak uste izan bezate beren buruen baitan, munduaren agintzetan; zuek oroitu zaitezte, Jaungoikoak laguntzen ez bagaitu, ezerez gofia dukegula eta ufats bat ez dezakegula egin zeruko bidean. Badakizute: lufeko aberas- tasun, ospe, atsegin eta on-gaitz guziak apur baten buruko igaroko dira guretzat. Munduaren itxaropena iduri utsezkoa da, Jaungoi- koarena ziñezkoa eta beti betetzen dana.